زيبا ببينيم 

زيبا ببينيم

(داريوش عبدالهى فرد)
🌷🌷🌷🌷🌷

ديدن زيباييها ديدت را زيبا مى كند و چشم و دلت را روشن.

لبخند به دنيا و عادت به ديدن زيبايى ها در ضمير ناخود آگاهت زيبايى مى آفريند و شور و نشاط را در درونت شعله ور مى كند و انديشه هايت را زيبايى مى بخشد.

هر چه بيشتر زيبايى هاى جهان را ببينيم و بيشتر در آن ها بينديشيم ، مطمئناً زيباتر خواهيم شد.
فكر و دل و انديشه و حتّى رخسارمان زيباتر مى شودو چشمانمان برّاق تر. اخم ها باز مى شوند و دل ها باز تر ، چه در خود ما و چه در آنكه به آن مى نگريم و يا با او مراوده داريم.

حتى گلى را كه مى بينيم با زيباتر ديدن ما زيباتر مى شود.

زيباترين انسان هاى جهان( در پيش خلق ) كسانى بوده اند كه بالبخند وبا چشمانى زيبا به دنيا نگريسته و آن را زيبا ديده اند و بر زيبايى هاى آن افزوده اند و فقط آن ها در تاريخ زيبا مانده اند.

شاعرانى كه از غم سروده اند كمتر به ياد مانده اند . بشر دنبال گم شده اش مى كردد ومحتاج شادى است .

بشر محتاج زيبايى است و هركس از زيبايى سخن براند و بتواند شادى و لبخند و اميد را انتشار دهد زيبا ديده مى شود .

همه ى خاطرات زيبا را از انسان هاى زيبا و از محيط زيبا داريم واز احوال زيبا.

چه قدر زيبايى ، تنهايى ها را كم مى كند وچه درمانى است براى دلتنگى ها!

چه زيبا مى شود دنيا ،اگر غير از زيبايى ها را نبينيم و رها كنيم خود را ازنا زيبا ديدن دنيا .

چه قدر زيباست كه زيبا ببينيم و فقط زيبايى ها را! وزيبابينديشيم و زيبا زندگى كنيم.

“فقط زيبايى است كه زيبنده بشر است.”