تاریخ درد خود را می نگارد!

تاریخ درد خود را می نگارد!
(داریوش عبدالهی فرد)
۹۸/۱۰/۲۱

در ناخود آگاه این زمان سرد
تاریخ درد خود را می نگارد!

و ما بی تفاوت
از تاریخ بیگانه ایم

ودر جبر جغرافیای خویش محبوس

و من در تنهایی تاریک خویش
همچون دیگران
خویش را تنها می بینم

اما غم نمی پاشم
وغم آگین نیستم

من خودِ اندوهم
اما یک اندوه ناب

که در ظلمت شب
از «لبخندِ نور » حرف می زند

و با کسانی از نور سخن می گوید
که آن ها نیز چون او
خودِ ظلمتند

و نور را دشمن خود می دانند
و اگر با نور سراغشان را بگیری
نیستند

می گویندبا ما از شادی نگو
که ماهیت غممان را
نابود می کنی

در اینجا یی که من هستم
حتی یک نور سرد…
برای خود قهرمانی است

ویک رقص شادی …
داستانی!

و در این هوای ناجوانمرد
که نفس ها
در سینه حبس می شوند
تا در بیرون یخ نزنند

من از گرما سخن می رانم
و از بهاری که
تابستانی را
به دنبال خواهد داشت

و شادیِ کودکانِ در ساحل را