در غربت ستاره ها

در غربت ستاره ها

در غربت ستاره ها

داریوش عبدالهی فرد

درآسمان آبی تو
ستاره ها
غریب و کم نورند

آسمان تو آبی و پهن است
و افق تو روشن
اما حتی یک ستاره ندارد

ستاره ها
مرا که در ظلمت شب هستم
مهمان می شوند

ستاره می داند
که می تواند در دل تاریک من بدرخشد
و تو از فهم مهربانی یک ستاره ناتوانی

ستاره در آسمان قلب تاریک من است
که می تواند چشمک بزند
وخودنمایی کند

ستاره در دل من روشن است
و در دل من زنده است
آسمان آبی تو را چه به ستاره