چاى داغى را مهمان من باش

چاى داغى را مهمان من باش

چاى داغى را مهمان من باش

داريوش عبدالهى فرد
٩٩/١/١٥

حس خوب یک روز عادی را منتظرم
تا فرشی بگسترانم بر فراز تپه ای روشن
و بی خیال بنشینم و از روزمرگی بنالم
ای روز معمولی کی می توانی
چای داغی را مهمان من باشی
تا دلم را برایت خالی بکنم
کجا می توانم باز بی خیال
در کوچه های باران زده
با حس امنیت قدم بزنم
و‌از گذر بی حاصل ایام بسرایم
ای آرامش روزهای بی خبری
غفلت تو را چگونه فراموش کنم
وقتی نیستی واژه ها تو را می جویند
و دوستت دارم را در تاریخ تو تکرار می کنند.

حس خوب یک روز عادی را منتظرم تا فرشی بگسترانم بر فراز تپه ای روشن
و بی خیال بنشینم و از روزمرگی بنالم ای روز معمولی کی می توانی چای داغی را مهمان من باشی

حس خوب یک روز عادی را منتظرم تا فرشی بگسترانم بر فراز تپه ای روشن
و بی خیال بنشینم و از روزمرگی بنالم ای روز معمولی کی می توانی چای داغی را مهمان من باشی

حس خوب یک روز عادی را منتظرم تا فرشی بگسترانم بر فراز تپه ای روشن
و بی خیال بنشینم و از روزمرگی بنالم ای روز معمولی کی می توانی چای داغی را مهمان من باشی

حس خوب یک روز عادی را منتظرم تا فرشی بگسترانم بر فراز تپه ای روشن
و بی خیال بنشینم و از روزمرگی بنالم ای روز معمولی کی می توانی چای داغی را مهمان من باشی

حس خوب یک روز عادی را منتظرم تا فرشی بگسترانم بر فراز تپه ای روشن
و بی خیال بنشینم و از روزمرگی بنالم ای روز معمولی کی می توانی چای داغی را مهمان من باشی