کورونا

کورونا

کورونا
(سروده ای از :داریوش عبدالهی فرد)

کم بزن ضربه، مكش ملت ما را کورونا
تب ما را تو نَبَر ، باز به بالا كورونا
ملخ و زلزله و سیل و هوای ناپاک
بس نبود ؟ آمدی اینجا به تماشا ؟

با تب و سُرفه ى خشك آمده اى در همه جا
تا كه آلوده كنى ، امٌت مارا كورونا
تنگ شد زندگى از داغ نفس تنگى خلق
تا به كى مى كنى اين ولوله بر پا كورونا؟

بى خبر مى كُشى از مردم و رحمى نكنى
كه تفاوت ننهى شاه و گدا را كورونا
دزدکی آمدی از چین ،و زدى ریشه ی ما
رحم کن خلق خدارا ، تو خدا را کورونا
ميهمانخانه نباشد به خدا كشور ما
تو مگر خانه ندارى ،روى آن جاكورونا؟

کرده تحریم و تورم کمر مردم خم
تو دگر ، ضربه نزن برسر آن ها كورونا
عزلت و غربت دنیا شده سهم من و ما
زور خود را ننما ، ملت ما را کورونا

این جنایت که تو کردی نه روا بود به ما
تو ميفزا ی دگر ، وحشت ما را کورونا
بردی از ملک صفا ، مهر و وفا با ضعفا
لطف کن پس بده آن مهر وصفا را کورونا

نه اميد است و نه تدبير در اين شهروديار
برو اى آفت جان هاى غم افزا كورونا
انتخابات كه شد از چه تو مخفى ماندى
بعد آن گرم شده ، صحبتت حالا كورونا
گوييا قدرت تغيير جهان را دارى
شاهدى گفت زدى ضربه به آرا كورونا

همزمان باخبر پخش تو،در ليست سياه
رفته ايران و خبر نيست، جفا را كورونا
هى دلار آمده بالا و ز ترس بحران
كرده اندش ، سپر ديد ، شما را كورونا
اين همه درد و بلا ، ثبت شده در تاريخ
يادگاراست و بماند زتو برجا كورونا

بس كن اين ظلم ، اگرت هست كمى عيٌارى
كار خود را تو نمودى ، برو حالا كورونا
اين همه جور و جفا ، لايق اين خلق نبود
طاق شد طاقت ما ، کن تو مدارا کورونا

“داریوش” ار چه طبیب است ولی عاجز شد
پیشت ای دشمن و ویروس توانا ، کورونا
دگر از كشور ما رخت سفر بند و برو
برو آن جا که توان كرد، مُداوا کورونا .