ای آن که مرا به شوق می رقصانی

ای آن که مرا به شوق می رقصانی

ای آن که مرا به شوق می رقصانی
«داریوش عبدالهی فرد»
🍏🍏
ای آن که مرا به شوق می رقصانی
وآنگاه ، از این دایره می ترسانی
🍏🍏
با عشق ، نکش به امتحانم آخر
شاید که شوم رفوزه و می دانی
🍏🍏
در خلوت یک سکوت ، می آسودم
زین دعوت خود ، کجا مرا می خوانی
🍏🍏
من در پی یک قرار بودم ، تو چرا
با عشق مرا ، کشی به سرگردانی
🍏🍏
گفتم که فسار دل بگیرم بر دست
تا وارهم از ، این همه بی سامانی
🍏🍏
هش بر دل سر کشم زدم ، گفتی هی
من حاکمم ، و به امر من می رانی
🍏🍏
تاکی نشود ، مهار این سرکشیم
تاچند ، مرا به دور می چرخانی
🍏🍏
ای جان به فدای تو‌ همه زندگیم
تهمت بزنندم ، که تو نافرمانی
🍏🍏
می جویمت و تو در وجودم پنهان
در جان و دلی و در میان جانی
🍏🍏
دردیده ی«داریوش»چون کردی جا
دیدم که خود تو ، دلبر جانانی
🍏🍏
قولی بده ، تا قرار یابد این دل
مردانه ، که در کنار دل می مانی
🍏🍏