جان من موسیقی شعرمرامی شنوی؟

جان من موسیقی شعرمرامی شنوی؟

جان من موسیقی شعرمرامی شنوی؟
داریوش عبدالهی فرد

موسیقی
رابطه ی عشق و جنون است
موسیقی
حس لطیفی است
که در قید بیان نیست

یک نوا عشق
یک صدا موج

سیم یک تار
گاه یک جعبه چوبی
که پر از خالی
و باد است

می زند داد که من
نغمه ی شورم

جیغ دیوانه ی خفته
حرف یک عمر نگفته
صد سکوت نشنفته
پشت یک سیم نهان است

موسیقی
گویش نرمی است
ز جان است برون خود زده
از جوشش لذت

به فغان است و
غم و شادی و عشرت

موسيقى حس عیان است
نه محتاج زبان است
و نه در بند بیان است

صوت زیباش تنیده به تن موج ترنم
ز سرودش شده ساحل به تمنا

بیقراراست چو موجی
در تجلای سکوت غم دریا
به لب ساحل زیبا

به سکوت است گهی
بین دو نجوا

نغمه پرداز چمن ها و دمن هاست
بستر شعر و سخن هاست
و بلوری شدن عشق نهفته

گفته یا هیچ نگفته
شعر و حالم به دم نای سپردم

تا که با موسیقیی دم نگرفتم
حس خود را نشنفتم!