خنده ی هستی 

خنده ی هستی

خنده ی هستی

(از داریوش عبدالهی فرد)

هيچ ديدى مشت بسته هديه ای گيرد به دست؟
ذهن بسته هم ، نشايد هديه اى كار آ گرفت
فكر خود را از تعصب پاك كن ، جا باز كن
ايده هاى نو فقط در جاى خالى جا گرفت
از خرافه وارهان انديشه ات را و ببين
دانشى پر بار و پر حاصل وجودت را گرفت
مى دهد آن راکه مى جوید ،نه آن راكه نخواست
از طلب آورده دست آن كه ، مقامى را گرفت
گر كه بر ثروت وثروتمند ها حسّت بد است

كى توانى خانه اى پر زرق و بس زيبا گرفت؟
جان من هر آن چه جویی ،كائنات همراه توست
مى توانى با تداوم هر چه خواهى را گرفت
مستمر بر خواهشت اصرار كن از كائنات
مى شود چون هديه هاى ناب و عالى را گرفت
هر چه در اندیشه ات باشد همان آید به کف
جاذب افکار نیکو باش تا آن را گرفت
هر چه کِشتی ، صبر کن با حوصله ، بارت دهد
این جهان چون مزرعه است ونی شود حالا گرفت
خنده را با خنده پاسخ ده که گوید کائنات
خنده ی هستی به جبران می توان از ما گرفت
خانه ى دل را بكن روشن ، بيايد دوستت

دوست كى ديدى خرابه ، منزل و مأوا گرفت؟
«داريوش» آماده كن دل را ، ببينى ناگهان
با سند يار آمد و مِلكيت دل را گرفت!
🍀🍀🍀🍀🍀

كى توانى خانه اى پر زرق و بس زيبا گرفت؟
جان من هر آن چه جویی ،كائنات همراه توست
مى توانى با تداوم هر چه خواهى را گرفت
مستمر بر خواهشت اصرار كن از كائنات
مى شود چون هديه هاى ناب و عالى را گرفت
هر چه در اندیشه ات باشد همان آید به کف
جاذب افکار نیکو باش تا آن را گرفت
هر چه کِشتی ، صبر کن با حوصله ، بارت دهد
این جهان چون مزرعه است ونی شود حالا گرفت
خنده را با خنده پاسخ ده که گوید کائنات
خنده ی هستی به جبران می توان از ما گرفت
خانه ى دل را بكن روشن ، بيايد دوستت