خود بينی خوب ، خود بينی بد

خود بينی خوب ، خود بينی بد

از داريوش عبدالهی فرد

اين آيينه نيست كه مارا مي نمايد بلكه چشم و دل ما است كه در آيينه تصوير دلخواهمان را مي بيند .
ما در آنچه مي خواهيم ببينيم تاثير داريم ! آن چه چشم مى بيند با آنچه درون و مغز و دل ما مي بيند و تفسير مى كند مى تواند متفاوت باشد.

آيينه ي زندگي درون دلمان است و هر آنچه مي خواهيم مي بينيم و نه آنچه مي بينيم مي خواهيم!

انسان به دو گونه مي تواند در آيينه زندگي خود را زيبا ببيند:
يكي اينكه عيب هاي خودرا نبيند و ديگر اينكه حسن هاي خود را ببيند!

در نوع اول و عيب نبين ، مغرور و كور و نابينا است و به فكر اصلاح خويشتن نيست.

در نوع دوم و حُسن بين، از حُسن هاي خود غافل نيست و به فكر حفظ آن ها است.

در موردنوع اول(عيب نبين) بسيار گفته شده و همه جا تقبيح شده است. اين نوع انسان را به بي راهه ي غفلت مي كشاند و از خود و هر چه نيكي است دور مي كند .

انسان با غرور كاذب جز خود و نيكي و سلامت خويش هيچ نمي بيند و نمي خواهد ببيندو ازتحقير ديگران و تعريف از خود لذّت مي برد و در خيالش خود را سيبي گاز نزده مي داند.

اما نوع دوم (حُسن بين) گاهي مورد غفلت انسان قرار مي گيرد و در عادت هاي او گم وفراموش مي شود؛ و بايد توجه داشت كه بر خلاف اولى بسيار خوب است و نيازبه حفظ آن هست.

با آن انسان خود را بهتر مي شناسد و حُسن هاي نيازمند پرورش و گسترش خود را ارج مي نهد و با خود شناسي همراه است.

اين حس نه تنها ناشي از جهل نيست بلكه عين عقل است و منتجِ از تفكر و دقت .

اگر كسي حُسن هايي دارد كه موجب بهبود زندگي ديگران و موجب اعتلاي انسانيت است و مفيد براي عده اي است ، بايد آن ها را ببيند تا فراموش نكند و ادامه بدهد.

اين نوع خود بيني را بايد ستود و حفظ كرد. اين حس نياز اساسي زندگي انسان است و ضرورتِ آن .
با ديدن حُسن هاي واقع بينانه ي خود ، بشر به خود بها مي دهد و اين غرور به نشاط وعزت نفس مي انجامد و انسان ، خودِ خوب خود را بهتر مي شناسد .

هيچ تشويقي موثرتر از تشويق همراه با خود شناسيِ واقع بينانه ي خويشتن نيست!
بهتراست ، خود را بهتر بشناسيم و بهتر ببينيم!

خود بينی خوب ، خود بينی بد خود بينی خوب ، خود بينی بد خود بينی خوب ، خود بينی بد خود بينی خوب ، خود بينی بد