شعر بهاران

شعر بهاران

شعر بهاران

(سروده ی : داریوش عبدالهی فرد)
٩٩/١/١٣ 🍒
آزرده شده ، شهر و خیابان من امروز
پژمرده شده، روح گل افشان من امروز
🍒
کاشانه ی خود ، از چه رها کرده کدیور
ویرانه شده ، خانه ی سامان من امروز
🍒
این باغ رها گشته به خود ، بی سر و سَروَر
افسرده شده ، گلشن رضوان من امروز
🍒
با دست دعا ، گر چه همه رو به خداییم
بیگانه شده با دلم ، ایمان من امروز
🍒
این مام وطن ، از مرضی حال ‌پریش است
این درد شده ، باعث حرمان من امروز
🍒
باریده هزار اشک ، از این دیده ی غمگین
دردانه شده ، اشک فراوان من امروز
🍒
در وقت گل و مل ، ز چه رو باغ نبیند
دلمرده شده ، بلبل خوش خوان من امروز
🍒
بسیار شده رنج و، علاجش شده پنهان
بی مایه شده ، عامل درمان من امروز
🍒
این خانه دل ، خالی از خنده و شادی است
زین رو تو نبینی به شعف ، جان من امروز
🍒
چون دلبر من ، ساکن این خانه خراب است
بی خانه شده ، دلبر جانان من امروز
🍒
هد هد ، سحر از حال خوش صبح خبر داد
با مژده ی شادی ، به گلستان من امروز
🍒
گفتاکه هم آن می گذرد ، دوره ی عسرت
شادانه شده ، مرغ غزل خوان من امروز
🍒
از شور نشاطش شده ام شاد و سر مست
مستانه شده ، شعر بهاران من امروز
🍒
بر «داریوش »رنج ، رسیده است به پایان
او خوش خبر آورده ، به ایران من امروز
🍒
جامی زده ام از می ناب غزل او
دیوانه شده ، روح پریشان من امروز
🍒 .