عشق به زندگي

 عشق به زندگي

عشق به زندگي

روياهايم را به تو مي سپارم،
اي روشنايي اميد بخش روز

امروز نيز… ظلمت را بشكن
وچهره بگشا اى طلوع آبى؛

اى زيبايىِ اميد…
چشم هايم با حضور تو باز مي شوند!

اكنون شاداب و پر از انگيزه
خواب را در رختخواب جا مي گذارم
و فرياد زندگى سر مى دهم!

طلوع كن اى فلقِ سرخ…
زمان را در مي نوردم
آرزو هايم را دنبال مي كنم
از فلق تا شفقِ سرخ تو مى تازم؛
تا شبى ديگر
در بسترت آرام گيرم!

و صبحى ديگر… در خروس خوان سحرى ديگر
طلوعت را در يابم.

شيرينى زندگى را
با طلوع و غروب تو
مي چشم!
زيباييهايت را بنما
تا تو را بهتر ببينم ،
با صداهاى گوش نوازت مرا بنواز
تاموسيقىِ زندگى را از تو بشنوم!
مى خواهم لطافتِ گل هايت را لمس كنم،
و با عطر آن هاسر مست شوم.
اى زندگى
به بوىِ شامه نوازت محتاجم

مي خواهم عشقت را در آغوش بكشم
و فرياد شادى سر دهم
به بيش و كم هايت نياز ندارم؛
عصاره ى حياتت را مى خواهم

مى خواهم به جاى تعقيب و رسيدن به بيشترين هايت به دنبال شادى هايت بدوم!

مى خواهم
تمام آن هايى را كه به من نداده اى
و يا از من گرفته اى ؛
به باد فراموشى بسپارم
وبا اميد ها و آرزو هاى جديد
به آغوشت بر گردم.

مى خواهم تو را در كنار رودِ زيباىِ كوهستان
ودر زير گرماىِ دل نواز خورشيد ،
در آغوش بكشم
و در رويايى انباشته از مهر
و فراموشىِ تمام اندوه ها،
در لذّت هم آغوشىِ توغرق گردم.

هیچ گاه،
هيچ گاه… اميد و آرزو و رويا هايم را از من مگير.

ای زندگی زیبا
دوستت دارم… تو هم مرا دوست بدار!