عشق و عقل

عشق و عقل

عشق و عقل
ازداریوش عبدالهی فرد
🔹
عشق جان را می دهد شور و نوا ،مهر و صفا=
عقل گوید کو مرا از این صفا ، سود و نوا=
🔹
عشق را در دفترش با هیچ حسابی کار نیست=
عقل گوید از چه رو ، قصدتو از این کار چیست؟=
🔹
عشق را در سر نباشد جز ز سرّ دلبری=
عقل اندیشد ز کار خودچه سودی می بری؟=
🔹
عشق هردم در پی آب است بر گلدان خود=
عقل می گوید نصیبم چیست بر دندان خود=
🔹
عشق صاحب را دگرگون هم چو مجنون می کند=
عقل خواهش بهر ثروت های قارون می کند=
🔹
عشق دل را می دهد تا دلبری زیبا شود=
عقل می خواهد لباسش از زر و دیبا شود=
🔹
عشق هر جا هست در پی ، یادگاری ماندنی است=
عقل می گوید ، که این ها داستانی خواندنی است=
🔹
عشق با یک شعله در یک لحظه می جوشد چو آب=
عقل می جوید بیابد بر چنین حالی جواب=
🔹
عشق گر جنبد به آنی زندگانی می کند=
عقل تا جنبد هدر عمر جوانی می کند=
🔹
عشق را با مصلحت هرگز سری و کار نیست=
عقل را جز مصلحت سنجی دگر افسار نیست=
🔹
عشق بی اندیشه در رویای خواب سادگیست=
عقل در اندیشه ی فرمول این دلدادگیست=
🔹
عشق دارد هارمونی با صد نوای زندگی =
عقل می خواهد بیابد چاره ی پایندگی=
🔹
عشق هردم حال را در دل تنفس می کند=
عقل بهر زندگی فکر و تفحص می کند= 🔹
عشق را گویند هر کس داردش دیوانه است=
عقل می گوید که هر کس داردم فرزانه است