ماراگزیری نیست،جزازتماشاوعبور

ماراگزیری نیست،جزازتماشاوعبور
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ «داریوش عبدالهی فرد»

این جا یک کوچه است
کوچه ای برای تو
و برای من
کوچه را دریاب

رهگذر و گذر
پنجره و آسمان
آسمان و ستارگان
ستاره و اقبال… .
ما را گزیری نیست
جز از تماشا وعبور

دیدار افق بیکران به گاه صبح
و شفق به وقت غروب

خنده ، گریه،
دوستی و قهر و آشتی
و تماشا … سهم من است از این
طلوع و غروب آرزوها

نمی دانم سهم من
همین کوچه است
یا شهری وسیع
در دور دست ها… .
نمی دانم
این کوچه بن بست است
یابه شهر آرزو هامان راه دارد

اما در این کوچه زندگی می کنم

سهمم هر چه باشد
حداقل
پنجره ای به این کوچه
مال من است

پنجره ای که از آن
آسمان را می توان دید
و عبور رهگذر ها را… .
قدم های آن ها را نمی شمارم
می شود برگ های درختان را شمرد
می توان ستاره ها را به نام خود ثبت کرد
اما کار عبثی است

کاش ستاره ای ما را به نام خود
و در خاطر خود ثبت بکند
او ماندنی تر است.

ستاره ماندنی تر است.

نمی دانم
اما گویا
این کوچه بن بست
به شهر آرزوهامان راه دارد

با ستاره ها مهربانتر باشیم!

داریوش عبدالهی فرد
۹۸/۳/۲۵