همه يك روز يك خاطره ايم

همه يك روز يك خاطره ايم

همه يك روز يك خاطره ايم

«داریوش عبدالهی فرد»

کمی تأمل…
کمی اندیشه …
گویا …
من جز در یادها نخواهم ماند!

خاطره
حداقل دو انسان می خواهد
و حتما دو زمان… “گذشته” و “آینده ای برای گذشته”

زمان مرجع
همیشه “گذشته” است
وزمان کاربرد خاطره
“حال یا آینده”

خاطره زمانی هست
که یکی در گذشته باقی مانده
و یادش با آینده پیوند خورده است

خاطره یعنی “پیوند گذشته و آینده”
لبخند که می زنم
عاشق که می شوم
فریاد که می کشم
قهقهه که سر می دهم
و یا زمانی که می گریم
و یا دستی که می گیرم
همه و همه…
اوقات خاطره شدن من است

ارزش من
به تعداد دفعاتی است
که انسان ها
خلوت خود را
به خاطر یاد من می شکنند

من شاعر نبودم
اما…
سرنوشت من هم ،
مثل خیلی از شاعران دیگر بود

خاطره ها مرا شاعر کرد

وشعر در وجودم رخنه کرد
واحساساتم را بیرون ریخت

زندگیم در پشت شیشه
به تماشا در آمد
و با حس عریان بودن روحم
در کوچه و بازار و خیابان ظاهر شدم
دیر یا زود
خوب یا بد
همه یک روز
یک خاطره ایم

خاطره را دست کم نگیر
خیلی ها را به جنون کشیده

تو مرا در جهان خود
چگونه به خاطر می سپاری؟
و در کدام خلوت خود یاد می کنی؟ .
.
🍎🍎🍎 .
.
یک خاطره
پیوند دو یاد است

یک خاطره
پیوند زمان ها و مکان هاست

این حس قشنگی است
که یک خاطره باقی است

از زندگی
احساس بماند
و دگر هیچ
گر دیر و یا زود
گر خوب و یا بد
همه در خاطره هاییم

جز خاطرت ای دوست
همه عمر فنا رفت

هر آن چه که کِشتی
همه در خاطره ها رفت

در خلوت هر خاطری
ار مهر نشاندیم
بماندیم

در خاطرت آیا
اثری هست ز مهرم؟

در خلوت خود
خاطره ام با تو عزیز است؟

باران نتوانسته مرا از تو بشوید؟

هی کار بکن
مال بیندوز
وبیندوز

لبخند بزن
گریه بکن
قهقهه سر ده

فریاد بکش
شعر سرا
دست بگیر
عشق خبر کن

جز خاطره در یاد جهان
هیچ نمانيم
. 🍏🍏