(از داریوش عبدالهی فرد-برای روز پدر)
۹۸/۱۲/۱۷
آه ای پدر
بمان برای همیشه – تو با نشاط –
این روح تشنه ام
ز تو سیراب مانده است
سر سبزی حیات من
از آب چشمه ات،
شاداب مانده است
ای مقتدای من
بودی و هستی و
چو تو باشی
فراز هست
تا بوده بوده ای ،
تو پناه و ستون من
ای هستیت
دلیل نشاطِ من و امید
دستت به روی شانه من
بود و هست و باد
آزاده سرو من
ای قامتت رفیع
نشکسته ای غرور خودت
در تمام عمر
برخيز همچنان
بر اسب تيز تك
بر قله هاى عزت و آزادگى بتاز
وز قله ی بلند شرف
دشت را نگر “اين مزرع فلك”
كز يُمن رنج خويشتن
آباد كرده اى
صد ها
نهال پر ثمر و
سر فراز را
از رنج جهل و غم،
آزاد كرده اى
ای قهرمان من
چو تو هستی
جهان نکوست
با توست می شود
که به هر آرزو رسید
ای عزم تو بلند
صد بار شد که
سخت شکستی
و پایدار … برخاستی زنو
هر بار
استوار تر از قبل
گشتی و
هر بار
برقرار تر از پیش
دیدمت
گیرم که خسته ای
گیرم شکسته ای
طبع منیع تو
شده است
افتخارِ من .