یلدا 

یلدا

یلدا
(از داریوش عبدالهی فرد)
امشب بساط جشن و سرور است برقرار
پاییز کرده رحل اقامت از این دیار
«یلدا » ست نامِ این شب ظلمانی و بلند
دیو سیاهِ قهر و تباهی شده به بند
این جاست محفلی پرِ از شادی و امید
عیدی است پاک و پشت سرش فصل نو سپید

امشب تمام دوست و فامیل با همند
در جمعِ اهل و خویش و عزیزان و بی غمند
مانده دو چله پشت سر و ، عید پیش روست
هر جا محبت است و نشاط است و مهر دوست
هر کوچه باغ شهر چراغی و روشن است
دل ها ی خلق نزد هم و باغ وگلشن است
برپا ست سفره های صمیمیِ دورهم
زنجیر گشته حلقه ی فامیل ها به هم
هم هندوانه است سر سفره هم انار
سیب است و پشمک است ، وَ آجیلِ این دیار

مادر بزرگ هست و پدر با پدر بزرگ
مادر نشسته در بر هر کوچک و بزرگ
یک جمع خوب باز کنار هم است و چند
تلفن به دست هر یک از اعضا و‌ نیم خند
گاهی اِس اِم اِسی برسد با مبارکی
این جمع نیز شاد شود با پیامکی

آهنگ های شاد کند بزم ، با نشاط
سیگارکی ، کسی بکشد ،گوشه ی حیاط
یک حالِ خویش جوش بیاید به ناگهان
آواز ناب سر بدهد یک دو تا جوان
در اوج لحظه ای که بگشتیم شادمان
افراد نیکِ رفته بیایند یادمان
حاضر به جمع ما شده ما را دعا کنند
از ما برند رحمتی، آن جا صفا کنند
ای کاش هیچ کم نشود جمع ما زهم
هر سال کم شود ز وطن ، درد ها و غم

ای «داریوش» اگرچه دلت امشبی خوش است
یادی بکن زِ هرکه وِرا درد ، و ناخوش است
با خنده یاد کن ، که به هر درد آن دواست
شادی ببخش آن که به هر درد مبتلاست
۹۸/۹/۳۰ 🍎🍏🍊🍉🍋🍏🍎🍊🍐🍋🍎🍏