انرژى شعر

انرژى شعر

داريوش عبدالّهى فرد

شعرگفتن بيش از اين كه سواد و تمركزبخواهد،حال و الهام ميخواهد،دل ميخواهد،دل تنها ، و هميشه ، دلِ بر انگيخته از حسى!
شعر ماندگار را دل ميگويدنه دست و زبان ومغز!
شعرنوشته نميشود، از درياى دل شاعر برميخيزد وچون موجى فراز ونشيب ميگيرد ودر ساحل وجود شاعر،خود رامى نماياندوآرام مى يابدوماآنچه در شعرمى بينيم موجهاى آن است كه خط به خط دركرانه ى درياى دل شاعرپشت سر هم مى آينداما باد و باران پشت آن و عمق دريايى كه اين خطوط از آن ها نشأت مى گيردرا نمى توان ديد!
فقط مى شودحس كردكه اين موج هاانرژى میخواهند وانرژى مولداين شعرها احساسات وعواطف هستند؛
كه به اشكال مختلف میتوانندباشند:
عشق ودوست داشتن،دلتنگى،گريه و غم ، ترس، خشم ، حس رضايتمندى درون،شادى ونشاط ووجد،وگاه تلفيقى ازآنها!