اکنون بهار را به تماشا نشسته ایم

اکنون بهار را به تماشا نشسته ایم

اکنون بهار را به تماشا نشسته ایم

اکنون…
بهار را به تماشا نشسته ایم.
«از داریوش عبدالهی فرد »

تقویم مان دوباره ورق خورد
تاریخ ، …
فصلی نو از وجود
رقم زد

رسّام روزگار
سر سبزی و نشاط قلم زد … .
نقاش ،
نقشِ سردِ زمان را به پس کشید
دل نغمه ساز کرد
امّید زنده شد
بلبل سرود عشق
به شادی فراز کرد

برشاخ زندگی
ساری نشست و
راز، دلِ غنچه باز شد
گل ها ی شاخسارِ درختِ امید و عشق
حیاتی دوباره دید

آن آفتاب نازبهاری
به وقت صبح
پرواز شاد چلچله ها
بر فراز باغ
رنگ شکوفه ها…
رقص پرنده ها به سرِ شاخه های بید
آن چشمه سار سبز
باران پرشرر…
عطر شمیم گل
با بوسه های باران

آن گونه های “غنچه رُزِ” سرخ شرمگین
گاهی تگرگ سخت
بر برگ های نرم و لطیف درخت گل… .

رویای خواب مخملِ آن عاشق صبور
لالایی سکوت واره
در انبوهی از صدا … .
آغاز عشق و روح طبیعت به چنگ ماست
امروز روز ماست