تاریخچه‌ی ارتوپدی مدرن و پروتزها در جهان

از عمر ارتوپدی مدرن بیش از ۶۰ سال نمی‌گذرد، شروع ارتوپدی مدرن را به سالهای ۱۹۶۰-۱۹۷۰ نسبت می‌دهند و در این سالها شاید اختراع میله‌های داخل کانال استخوانی توسط دکتر کونچر نقطه‌ی عطفی در درمان شکستگی‌ها در رشته ارتوپدی گردید و بیشتر بیماران مبتلا به شکستگی استخوان‌ها که قبلابیشتر به روش بسته و با کشش یا گچ گیری درمان می‌شدند و تا مدت‌ها امکان به راه افتادن و تحرک نداشتند با تعبیه میله کونچر زودتر و حتی قبل از جوش خوردن شکستگی به کار و زندگی خود برگشتند و البته با وجود کشف این روش موفق، تا سال‌ها کماکان روش کشش برای درمان شکستگی‌های ران و ساق بکار می‌رفت و پس از مدتی میله داخل کانال استخوان جایگاه خود را پیدا کرد و سپس ثابت کردن شکستگی‌ها با میله داخل استخوان، (بدون باز کردن محل شکستگی و کونچر اینترلاک) اختراع و توسعه یافت.

در همین سال‌ها جان چارنلی روشی را پیشنهاد و اجرا کرد که در آن مفصل خراب شده‌ی ران در لگن با پلاستیک اکریلیک جایگزین و با سیمان مخصوص در لگن ثابت می‌شد و سر ران خراب شده، برداشته شده و با یک سر فلزی استیل ضد زنگ مفصل می‌شد و خود این سر فلزی نیز بر روی یک ساقه که در کانال استخوان ران با سیمان خاص کاشته می‌شد، می‌نشست و ثابت می‌گردید.

این پروتزها گرچه امروز استفاده نمی‌شود اما پایه و اساس پروتز‌های نسل جدید سیمانی و غیر سیمانی است و پروتز‌های با مواد بهتر و عمر مفید بیشتر و عوارض کمتر تولید شده‌اند که این روش را بهبود بخشیده و کارائی آن را بهتر کرده است. تعویض مفصل زانو نیز بعد از پروتز ران توسط دکتر مکینتاش و در ابتدا برای بیماران آرتریت روماتوئیدی بکار گرفته شد و سپس جایگاه خود را در درمان آرتروز زانو و سایر بیماری‌ها پیدا کرد و طی سال‌های اخیر در تکنیک کار گذاری و مواد اجزای پروتز پیشرفت‌هایی حاصل شد و امکان تعویض مجدد زانو در صورت عدم موفقیت پروتز اول و یا تخریب آن و یا اتمام عمر آن فراهم شد.

در طی چند دهه‌ی اخیر جراحی‌های بسته مفاصل با آرتروسکوپی نیز آغاز، رشد و توسعه یافت و روش‌های کم تهاجمی جایگزین روش‌های قدیمی‌تر شد و اقدامات جراحی بسیار پیچیده با سوراخ کوچک در مفاصل انجام شد و پیشرفت‌های زیادی کرد. این روش ابتدا در مفصل زانو بکار رفت و سپس تکنیک انجام آن در سایر مفاصل نیز توسعه یافت. تمام پیشرفت‌های ارتوپدی مرهون پزشکان ارتوپد، دانشمندان، طراحان و بیماران ارتوپدی است، که با تلاش روز افزون و تحمل مرارت‌های بیشمار نسل‌های آینده خود را منتفع کرده‌اند.