صدای تو

صدای تو

صدای تو
(از داریوش عبدالهی فرد)

صدايم كن كه از اين بی صدايى خواب می آيد
صدايت رود جارى هست و بر مرداب می آيد

صدايم تا كنى دل می شود اِحيا در آن اثنا
صدايت بشنود چون دل هم آن ، در تاب می آيد

چنان صاف و زلالى تو كه از بالاى كوهستان
صداى خنده هايت چون صداى آب می آيد

به زيرى صوت تار تو از آن حلقوم سحر آميز
به سانِ نغمه ى تارى خوش و كمياب می آيد

از آوای نواهايت ، زِ سوز و ساز و دلسوزى
صداى عشق جانسوز و دلى بى تاب می آيد

براي اين دلِ خسته ، در اين شبهاي وانفسا
صدايت نور هستى هست و چون مهتاب می آيد
.
اگر آواز دلكش سر دهى ، در چشمه سارانم
ز طبعم ذوق مى جوشد و شعرى ناب می آيد!