لطفا صبر کنید ...



وبلاگ

darde-zanoo.webp
04/مرداد/783

یکی از بدترین دردهای مفاصل، درد زانو است که بسیاری از افراد به ویژه افراد مسن را درگیر خود کرده است. اما دلیل زانو درد چیست؟ و چگونه می‌توان این درد را کاهش داد؟ زانو درد دلایل مختلفی دارد، ممکن است زانو درد شما به دلیل یک بیماری مانند آرتروز باشد یا به دلیل یک آسیب ورزشی دچار زانودرد شده باشید. با توجه به علت زانودرد، درمان آن متفاوت است که توسط پزشک ارتوپد شناسایی و بهترین راهکار درمانی پیشنهاد می‌شود. اما برای اینکه بیشتر با دلایل و درمان درد زانو آشنا شوید، در ادامه این مقاله همراه ما باشید.

دلایل رایج درد زانو

همانطور که گفتیم زانو درد دلایل زیادی دارد؛ ممکن است زانو درد شما به خاطر آسیبی کوچک هنگام ورزش باشد یا به دلیل یک بیماری مانند آرتورز. 8 دلیل رایج درد زانو شامل:

۱. آرتروز زانو

آرتروز زانو یکی از دلایل اصلی درد مفصل مخصوصا در افراد مسن است که به تدریج پیشرفت می‌کند. این بیماری به دلیل فرسایش غضروف‌های مفصل زانو رخ می‌دهد. با کاهش غضروف، استخوان‌ها به هم ساییده می‌شوند که درد و التهاب شدیدی به همراه دارد. افراد مبتلا به آرتروز معمولا درد زانو را در هنگام حرکت، بالا رفتن از پله‌ها یا حتی هنگام استراحت احساس می‌کنند. در مراحل پیشرفته آرتروز، حرکت مفصل زانو به شدت محدود می‌شود؛ یعنی شما دیگر نمیتوانید زانو خود را تکان دهید. در این شرایط پزشک ممکن است عمل جراحی را برای درمان پیشنهاد دهد (در ادامه بیشتر به این موضوع می‌پردازیم).

دلیل ایجاد آرتروز

افزایش سن، یکی از عوامل اصلی بروز آرتروز است؛ زیرا با گذشت زمان، غضروف‌ها به طور طبیعی دچار فرسایش می‌شوند. علاوه بر افزایش سن، دلیل ایجاد آرتروز می‌تواند به اضافه وزن، ژنتیک یا آسیب های مفصلی مرتبط باشد.

۲. آسیب‌های ورزشی

آسیب‌های ورزشی یکی دیگر از دلایل شایع درد زانو هستند که معمولا در ورزشکاران و افرادی که فعالیت‌های بدنی سنگین انجام می‌دهند، دیده می‌شود. یکی از آسیب‌های رایج زانو در ورزشکاران، پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) است که بیشتر در ورزش‌هایی مانند بسکتبال، فوتبال یا سایر ورزش‌هایی که نیاز به تغییر جهت ناگهانی دارند، رخ می‌دهد. در این آسیب، رباطی که زانو را پایدار نگه می‌دارد، کشیده یا پاره می‌شود. پاره شدن رباط صلیبی با درد شدید، تورم و ناپایداری مفصل زانو همراه است. افراد مبتلا به این آسیب اغلب نمی‌توانند به راحتی روی پای خود بایستند یا حتی قدم بزنند.

علاوه بر پارگی رباط، پارگی مینسک زانو نیز یکی از آسیب‌های رایج در ورزش‌ها است. مینسک‌ها غضروف‌هایی هستند که بین استخوان‌های ران و ساق پا قرار دارند و نقش ضربه‌گیر را ایفا می‌کنند. چرخش ناگهانی زانو یا ضربه مستقیم به آن می‌تواند باعث پارگی مینسک شود که همراه با درد و تورم است. این آسیب دامنه حرکت مفصل زانو را محدود کرده و باعث اختلال در فعالیت‌های ورزشی و حتی راه‌رفتن فرد می‌شود.

۳. بورسیت زانو

یکی از دلایل شایع درد زانو، بورسیت است. بورسیت زانو یعنی التهاب کیسه‌های کوچکی که پر از مایع هستند و در اطراف مفصل زانو قرار دارند. این کیسه‌ها مانند یک بالشتک عمل می‌کنند تا تاندون‌ها و رباط‌ها به آرامی روی مفصل سر بخورند و استخوان‌ها و بافت‌های اطراف به هم ساییده نشوند.

بورسیت زانو
تروما می تواند باعث شود بورس به طور موقت پر از خون شده و باعث تورم بورس شود.

وقتی این کیسه‌ها ملتهب شوند، باعث درد، ورم و حساسیت در زانو می‌شوند. این مشکل معمولا به دلیل فشار زیاد روی زانو، آسیب‌های ناگهانی یا انجام حرکات تکراری مثل زیاد زانو زدن ایجاد می‌شود. افرادی که زیاد روی زانو می‌نشینند یا کارهای سنگین انجام می‌دهند، بیشتر در معرض این مشکل هستند. در بورسیت زانو، ورم و درد معمولا در جلوی زانو یا کنار آن دیده می‌شود و هنگام حرکت یا لمس زانو بیشتر احساس می‌شود.

۴. التهاب تاندون‌ها

التهاب تاندون‌های اطراف زانو می‌تواند دلیل اصلی زانو درد باشد. این التهاب‌ها در بیشتر مواقع به دلیل استفاده بیش‌ازحد، کشیدگی‌های شدید یا عدم گرم کردن مناسب عضلات قبل از فعالیت‌های ورزشی ایجاد می‌شود. التهاب تاندون بیشتر در تاندون‌هایی که در قسمت جلویی زانو قرار دارند، مانند تاندون کشکک زانو، رخ می‌دهد. این وضعیت که به نام تاندونیت شناخته می‌شود که همراه با درد شدید و محدودیت حرکت زانو است. در افرادی که ورزش‌های پرتحرک و فعالیت‌های پرش انجام می‌دهند، مانند دوندگان، اسکی بازان، دوچرخه سواران، این نوع التهاب شایع‌تر است.

تاندونیت زانو معمولا با احساس درد در هنگام فعالیت‌های ورزشی یا حتی در هنگام بالا و پایین رفتن از پله‌ها همراه است. این درد ممکن است با گذشت زمان شدت یابد و در صورت عدم درمان، به محدودیت حرکتی و ضعف عضلانی منجر شود. پس اگر چنین علائمی دارید، فورا به پزشک متخصص مراجعه کنید.

۵. مشکلات ناشی از اضافه وزن

اضافه وزن و چاقی یکی از عواملی است که به طور مستقیم بر سلامت مفاصل زانو تاثیر می‌گذارد. اضافه وزن فشار زیادی به مفصل زانو وارد کند و باعث فرسایش غضروف‌ها می‌شود. در نتیجه به بروز بیماری‌هایی مانند آرتروز و التهاب تاندون‌ها منجر می‌شود. علاوه بر این افراد چاق با مشکلاتی مانند کاهش تحرک و ضعف عضلانی در ناحیه زانو مواجه هستند که این عوامل می‌توانند دلیل اصلی درد زانو باشند. با کاهش وزن، فشار وارد شده به مفصل زانو کاهش می‌یابد و جلوی زانو درد را می‌گیرد.

روش‌های درمانی برای درد زانو

برای درمان و کاهش درد زانو، روش‌های مختلفی وجود دارد، اما قبل از اینکه سراغ این روش‌ها برویم، ابتدا باید علت آن را بیابیم و با توجه به علت، درمان مناسبی را پیش بگیریم. به طور کلی رایج‌ترین و تاثیرگذارترین روش‌های درمان زانو درد شامل:

۱. استراحت و محدود کردن فعالیت‌ها

استراحت اولین روش درمانی برای کاهش درد زانو است. هنگامی که مفصل زانو تحت فشار قرار می‌گیرد یا آسیب می‌بیند، کاهش فعالیت‌های سنگین و استراحت دادن به آن کمک می‌کند تا التهاب و درد کاهش یابد. از طرفی در صورت بروز آسیب‌های ورزشی، استراحت کردن ضروری است. در این دوران، بیمار باید از انجام ورزش‌ها یا حرکات تکراری که باعث درد می‌شوند، خودداری کند.

۲. یخ و گرما درمانی

یخ و گرما درمانی

استفاده از یخ یا گرما یکی از روش‌های ساده و موثر برای کاهش درد و التهاب زانو است. کمپرس یخ به کاهش تورم و التهاب کمک می‌کند و معمولا در 48 ساعت اول پس از آسیب استفاده می‌شود. در مقابل گرما عضلات را شل کرده و به کاهش سفتی مفصل زانو کمک می‌کند و برای درمان دردهای مزمن زانو مفید است. هر دو روش باید به مدت 20 دقیقه استفاده شوند و بین هر بار استفاده، 2 الی 3 ساعت فاصله باشد.

۳. داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)

برای کاهش درد و التهاب زانو پزشک ممکن است داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن را تجویز کند. این داروها معمولا برای درمان دردهای زانو به ویژه در بیماری آرتروز یا آسیب‌های ورزشی تجویز می‌شوند. مصرف این داروها درد را تسکین کرده و علائم التهاب را کاهش می‌دهد. البته نباید این داروها را به صورت خودسرانه و طولانی مدت مصرف کنید. پزشک شما در صورت نیاز آنها را برای مدت زمان خاصی تجویز می‌کند.

۴. استفاده از زانوبند

زانوبند وسیله‌ای است که از زانوی شما حمایت می‌کند و آن را در جای درست نگه می‌دارد. این وسیله باعث می‌شود تا زانو در وضعیت مناسب قرار بگیرد و فشار کمتری روی آن وارد شود. زانوبندها معمولا از پلاستیک یا فلز محکم ساخته می‌شوند و داخل آن‌ها بالشتک‌ها و تسمه‌هایی قرار دارد که دور زانو و پا بسته می‌شوند. در طول درمان ممکن است پزشک شما این زانوبند را تجویز کند و خود پزشک مشخص می‌کند که چه نوع زانوبندی برای شما مناسب است و باید چه مدت از آن استفاده کنید.

۵. فیزیوتراپی

فیزیوتراپی یکی از روش‌های موثر برای درمان درد زانو است. فیزیوتراپی به تقویت عضلات اطراف زانو، بهبود دامنه حرکتی و کاهش فشار بر مفصل زانو کمک می‌کند. با انجام تمرینات فیزیوتراپی درد زانو کاهش می‌یابد و به بروز مشکلات بیشتر کمک می‌کند. پزشک این روش را معمولا در کنار سایر درمان‌ها مانند داروها و استراحت توصیه می‌کند.

۶. تزریقات استروئیدی

اگر درد زانو خیلی شدید باشد و با داروهای معمولی یا روش‌های درمانی مثل فیزیوتراپی بهتر نشود، در مرحله بعد پزشک داروهای استروئیدی را تجویز می‌کند. این تزریق مستقیما داخل مفصل زانو انجام می‌شود و به کاهش التهاب و درد کمک می‌کند. معمولا این روش در مدت کوتاهی تاثیر خوبی دارد و درد را کمتر می‌کند. با این حال تزریق استروئید یک راه‌حل موقت است و مشکل اصلی زانو را برطرف نمی‌کند. به همین دلیل معمولا فقط در مواردی که درد خیلی شدید باشد و روش‌های دیگر جواب ندهند، از آن استفاده می‌شود.

۷. جراحی

اگر روش‌های درمانی مثل دارو، فیزیوتراپی و تزریق استروئید نتوانند درد زانو را کاهش دهند و فرد بیمار نتواند مفصل زانو را حرکت دهد، جراحی به عنوان آخرین راه‌حل در نظر گرفته می‌شود. جراحی‌های مختلفی برای درمان زانو وجود دارد، مثل تعویض مفصل زانو یا ترمیم آسیب‌های رباط و مینیسک. این روش معمولا برای افرادی که آرتروز شدید دارند یا زانویشان آسیب جدی دیده است انجام می‌شود. بعد از جراحی، انجام فیزیوتراپی و تمرینات بازتوانی ضروری است تا زانو بتواند دوباره به درستی حرکت کند و قدرتش را به دست بیاورد.

۸. کاهش وزن

افرادی که اضافه وزن دارند و علت درد زانو آنها همین مورد است، با کاهش وزن می‌توانند فشار زیادی را از روی زانوهایشان بردارند و درد را کمتر کنند. هر کیلوگرم وزن اضافی، فشار زیادی به مفصل زانو وارد می‌کند و باعث می‌شود غضروف‌ها سریع‌تر فرسوده شوند. با داشتن یک رژیم غذایی سالم و انجام ورزش‌های مناسب، می‌توان وزن را کاهش داد و از فشار روی زانو کم کرد.

پیشگیری از درد زانو

علاوه بر روش‌های درمانی شما باید برخی نکات مهم پیشگیری را رعایت کنید تا در آینده دچار این مشکل نشوید یا درد زانو شدیدتر نشود. روش‌هایی ساده مانند موارد زیر می‌تواند به شما کمک کند:

  • گرم کردن و حرکات کششی قبل از ورزش برای جلوگیری از آسیب‌های ورزشی
  • تقویت عضلات پا برای حمایت بیشتر از زانو
  • استفاده از کفش مناسب برای کاهش فشار روی زانو
  • کاهش وزن در صورت اضافه وزن برای کم کردن فشار روی مفاصل

سخن آخر

همانطور که در این مقاله پرداختیم درد زانو دلایل مختلفی دارد، از آرتروز و آسیب‌های ورزشی گرفته تا التهاب و عفونت، هر کدام از این موارد می‌تواند علت زانو درد باشد. برای درمان این درد نیز روش‌های درمانی مختلفی وجود دارد که شامل استراحت، استفاده از داروهای مسکن، فیزیوتراپی، کاهش وزن یا در موارد شدیدتر استفاده از داروهای استروئیدی و عمل حراجی است. این روش‌ها بسته به شدت مشکل و شرایط بیمار، توسط پزشک متخصص انتخاب می‌شود.


ijad.webp
01/مرداد/783

حتما نام دیسک کمر زیاد به گوشتان خوده است. این مشکل با درد شدید ایجاد می‌شود و می‌تواند انجام کارهای روزمره‌ را سخت کند. دلیل بیشتر کسانی که به دیسک کمر مبتلا می‌شوند، نشستن‌های طولانی، فشار زیاد به کمر یا حرکات اشتباه است. در این مقاله با هم بررسی می‌کنیم که دیسک کمر چه علائمی دارد، چرا به وجود می‌آید و چگونه می‌توان از آن پیشگیری یا آن را درمان کرد.

دیسک کمر چگونه اتفاق می‌افتد؟

ستون فقرات ما از 33 مهره تشکیل شده که بین هر مهره دیسک‌هایی وجود دارد. قسمت کمر ما 5 بخش استخوانی ستون فقرات را تشکیل می‌دهد که بیماری دیسک کمر در این ناحیه رخ می‌دهد. وظیفه این دیسک‌ها جذب شوک‌های وارد شده به بدن و ایجاد انعطاف و حرکت برای ستون فقرات است. هر دیسک از دو قسمت تشکیل شده است: قسمت خارجی آن به نام “آنولوس فیبروزوس” و قسمت داخلی که نرم‌تر است و به نام “هسته پالپوزوس” شناخته می‌شود. در صورت فشار زیاد به دیسک، ممکن است هسته پالپوزوس به بیرون فشار وارد کرده و از دیسک خارج شود، این وضعیت به عنوان دیسک کمر یا فتق دیسک شناخته می‌شود.

علائم دیسک کمر

علائم دیسک کمر
فشار ناشی از هر گونه تروما یا چرخش گردن می‌تواند به قدری باشد که باعث پارگی دیواره دیسک و در نتیجه نشت مایع درون دیسک شود.

علائم دیسک کمر به شدت آسیب بستگی دارد، اما معمولا به شکل زیر ظاهر می‌شوند:

· درد کمر

یکی از اولین و شایع‌ترین علائم دیسک کمر، درد در ناحیه پایین کمر است. این درد با توجه به شدت بیماری میتواند یک احساس ناخوشایند خفیف باشد یا با دردی شدید و غیرقابل تحمل همراه شود. معمولا این درد هنگام نشستن طولانی‌مدت، خم شدن یا بلند کردن اجسام سنگین بدتر می‌شود. در برخی افراد، درد ممکن است با استراحت کاهش یابد، اما در موارد شدیدتر، حتی در حالت استراحت نیز وجود دارد.

· درد تابش‌دار (سیاتیک)

اگر دیسک بیرون‌زده بر روی عصب سیاتیک فشار وارد کند، درد ممکن است از کمر به سمت پاها انتقال یابد. این درد معمولا از پشت ران شروع شده و تا ساق پا و حتی انگشتان پا ادامه می‌یابد. درد سیاتیک به شکل سوزش، تیر کشیدن یا احساس برق‌گرفتگی است. در برخی موارد، این درد در یک سمت بدن احساس می‌شود و ممکن است در طول روز شدت و ضعف داشته باشد.

· بی‌حسی و ضعف عضلانی

وقتی که دیسک بیرون‌زده به اعصاب فشار زیادی وارد کند، ممکن است باعث بی‌حسی یا کاهش حس در قسمت‌هایی از پا مانند ران، ساق یا کف پا شود. در موارد شدیدتر، ضعف عضلانی رخ می‌دهد و فرد را در راه رفتن دچار مشکل کند یا باعث می‌شود، پا هنگام حرکت ثبات کمتری داشته باشد.

· اختلالات حرکتی

فشار مداوم به اعصاب باعث کاهش دامنه حرکتی کمر و پاها می‌شود. افراد مبتلا به دیسک کمر ممکن است هنگام خم شدن، چرخیدن یا ایستادن برای مدت طولانی احساس سختی و سفتی کنند. این اختلالات حرکتی در صورتی که درمان نشوند، فعالیت‌های روزمره مانند راه رفتن، بلند شدن از روی صندلی یا حتی پوشیدن کفش را دشوار می‌کنند.

تشخیص دیسک کمر

تشخیص دیسک کمر از طریق معاینه بالینی توسط پزشک انجام می‌شود. پزشک از شما میخواهد تا برخی حرکات خاص را انجام دهید تا میزان درد و محدودیت حرکتی را ارزیابی کند. علاوه بر معاینه، پزشک برای تشخیص از روش‌های تصویربرداری مانند موارد زیر استفاده می‌کند:

  • رادیوگرافی (X-ray): برای بررسی تغییرات استخوانی و ناهنجاری‌های ستون فقرات استفاده می‌شود.
  • ام آر آی (MRI): یکی از بهترین روش‌ها برای تشخیص فتق دیسک است. این روش تصویری دقیق از دیسک‌ها و اعصاب ایجاد می‌کند.
  • سی تی اسکن (CT scan): در صورتی که ام آر آی امکان‌پذیر نباشد، سی تی اسکن به پزشک کمک می‌کند تا وضعیت دیسک و اعصاب را بررسی کند.

روش‌های درمان دیسک کمر

برای درمان دیسک کمر دو راه اصلی موجود دارد: 1. درمان های غیرجراحی 2. درمان های جراحی. اینکه کدام روش بهتر است به شرایط هر فرد بستگی دارد و پزشک تشخیص می‌دهد که آیا نیازی به عمل جراحی است یا خیر. اما به طور کلی بیشتر افراد با روش‌های غیرجراحی بهبود می‌یابند، اما در برخی موارد شدیدتر، عمل جراحی تنها راه درمان دیسک کمر است. برای اینکه بیشتر با هر دو روش آشنا شوید، در ادامه این دو روش‌ها را کامل بررسی می‌کنیم:

۱. درمان‌های غیرجراحی

درمان غیر جراحی به بخش‌های مختلف تقسیم می‌شود از جمله این روش‌ها شامل:

· استراحت و تغییر سبک زندگی

در مراحل اولیه دیسک کمر، استراحت کردن بهترین کار برای کاهش درد و التهاب است. اما استراحت طولانی‌مدت هم توصیه نمی‌شود؛ زیرا ممکن است باعث ضعف عضلات شود. بهتر است فعالیت‌های سنگین را کاهش دهید، اما حرکات ملایم مانند پیاده‌روی سبک را در طور روز داشته باشید. همچنین تغییرات در سبک زندگی، مانند اصلاح وضعیت نشستن و ایستادن، استفاده از تشک مناسب و پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین، نقش مهمی در بهبود این مشکل دارد.

همچنین با مشورت متخصص و پزشکتان حرکات کششی و اصلاحی را برنامه خود اضافه کنید. اگر شغل شما طوری است که نیاز به نشستن طولانی دارد، بهتر است هر ۳۰ تا ۴۵ دقیقه یک‌بار بلند شوید و کمی حرکت کنید.

· داروهای ضد درد و ضد التهاب

برای کاهش درد و التهاب ناشی از دیسک کمر، پزشک معمولا داروهای مسکن و ضدالتهاب تجویز می‌کند. داروهایی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و دیکلوفناک التهاب را کاهش داده و باعث تسکین درد می‌شوند. در مواردی که درد شدید باشد، امکان دارد پزشک داروهای قوی‌تری مانند کورتیکواستروئیدها را توصیه کند.

همچنین داروهای شل‌کننده عضلانی برای کاهش اسپاسم‌های عضلانی که در اثر دیسک کمر ایجاد می‌شود، موثر است. البته، مصرف این داروها باید تحت نظر پزشک باشد؛ زیرا مصرف بی‌رویه و خودسرانه عوارض جانبی زیادی ایجاد می‌کند.

· فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی

فیزیوتراپی یکی از موثرترین روش‌های درمان دیسک کمر است که به کاهش درد و افزایش انعطاف‌پذیری بدن کمک می‌کند. متخصص فیزیوتراپی تمرینات خاصی را برای تقویت عضلات کمر و شکم تجویز می‌کند. با تقویت عضلات میان‌تنه مانند شکم و فیله‌کمر، فشار کمتری به ستون مهره وارد می‌شود. تمرینات کششی، ماساژ درمانی و استفاده از تکنیک‌هایی مانند گرما و سرما درمانی نیز می‌توانند به کاهش التهاب و تسکین درد کمک کنند.

· تزریق استروئید و سایر روش‌های درمانی غیرجراحی

در مواردی که درد شدید باشد و با روش‌های دیگر کنترل نشود، پزشک تزریق استروئید را پیشنهاد می‌دهد. این تزریق معمولا در نزدیکی ناحیه عصبی آسیب‌دیده انجام می‌شود و به کاهش التهاب و درد کمک می‌کند. این روش درمانی چند هفته تا چند ماه درد را کاهش می‌دهد.

۲. جراحی دیسک کمر (در موارد شدید)

اگر درمان‌های غیرجراحی نتوانند علائم را بهبود دهند و فرد همچنان با درد شدید یا ضعف عضلانی مواجه باشد، جراحی گزینه نهایی است. عمل جراحی دیسک کمر انواع مختلفی دارد:

· دیسککتومی کمر

رایج‌ترین نوع جراحی دیسک کمر، دیسککتومی است که در آن بخش آسیب‌دیده دیسک برداشته می‌شود تا فشار از روی عصب برداشته شود. این عمل معمولا کم‌تهاجمی است و دوره نقاهت کوتاه‌تری نسبت به روش‌های سنتی دارد.

· لامینوتومی کمری یا لامینکتومی

در این روش‌ها، جراح بخشی از استخوان‌هایی که در اطراف نخاع هستند (به نام لامینا) را برمی‌دارد. در لامینوتومی، فقط قسمت کوچکی از لامینا برداشته می‌شود، اما در لامینکتومی، کل لامینا و برخی مواد اضافی که باعث فشار بر نخاع یا عصب‌ها می‌شود، برداشته می‌شود. این عمل فضا را در کانال نخاعی افزایش می‌دهد تا فشار کاهش یابد.

 فورامینوتومی یا فورامینکتومی

در این روش‌ها، جراح مقداری از استخوان‌های اطراف ریشه‌های عصبی را برمی‌دارد تا فضای بیشتری برای خروج عصب‌ها از نخاع فراهم کند. در فورامینکتومی، مقدار بیشتری از استخوان برداشته می‌شود.

· کورپکتومی کمر

در این جراحی، جراح بدن مهره (قسمت جلویی مهره) و دیسک آن را برای کاهش فشار روی نخاع برداشته و در برخی موارد، مهره‌ها را به هم متصل می‌کند تا ثابت بمانند.

· جراحی تعویض دیسک کمر

· جراحی تعویض دیسک کمر

در این جراحی، دیسک کمر بیمار برداشته شده و با یک دیسک مصنوعی جایگزین می‌شود. این عمل معمولاً برای درمان دیسک‌هایی که تحلیل رفته‌اند انجام می‌شود.

· همجوشی ستون فقرات کمری

در این جراحی، دو یا چند مهره کمری به طور دائمی به هم متصل می‌شوند تا حرکت بین آن‌ها متوقف شود. این کار به جلوگیری از درد و مشکلات حرکتی کمک می‌کند.

· تحریک الکتریکی عملکردی برای آسیب نخاعی

در این روش از تکانه‌های الکتریکی کوچک برای تحریک عضلات و اعصاب خاص استفاده می‌شود تا حرکت‌های پایین تنه که به دلیل آسیب نخاعی تحت تاثیر قرار گرفته‌اند، بازیابی شود.

اگرچه جراحی باعث بهبود درد می‌شود، اما همیشه آخرین گزینه است؛ زیرا مانند هر عمل جراحی، خطرات و عوارضی مانند عفونت، آسیب عصبی یا محدودیت حرکتی دارد. به همین دلیل، تصمیم‌گیری برای جراحی باید با دقت و پس از مشورت با پزشک متخصص انجام شود.

سخن آخر

با شناسایی علائم اولیه و مراجعه به پزشک، می‌توان از تشدید دیسک کمر جلوگیری کرد. درمان‌های غیرجراحی مانند استراحت، استفاده از داروها و فیزیوتراپی اولین اقدامات درمان دیسک کمر است، اما در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به جراحی باشد. یادتان باشد که علت و درمان دیسک کمر توسط پزشک مشخص می‌شود و بیماری موظف است تا تمامی دستورات پزشک را رعایت کند.


amal-tavize-mafsal.webp
29/تیر/783

عواملی مانند آرتروز، صدمات شدید یا ساییدگی مفصل باعث درد و محدودیت حرکتی در زانو می‌شوند. در چنین شرایطی، پزشک متخصص عمل تعویض مفصل زانو را توصیه می‌کند. با این حراجی درد زانو از بین می‌رود یا کاهش می‌یابد و زانو قدرت حرکتی خود را به دست می‌آورد. اما آیا این جراحی برای همه مناسب است؟ چه مزایا و عوارضی دارد؟ و چگونه می‌توان پس از عمل، بهترین مراقبت را انجام داد؟ در این مقاله به این سوالات پاسخ خواهیم داد.

عمل تعویض مفصل زانو چیست؟

عمل تعویض مفصل زانو یا آرتروپلاستی زانو یک جراحی پزشکی است که در آن بخش‌های آسیب‌دیده مفصل زانو با یک پروتز مصنوعی جایگزین می‌شوند. این پروتز از جنس فلز، پلاستیک یا ترکیبی از این دو است که به گونه‌ای طراحی شده تا عملکردی مانند مفصل طبیعی زانو داشته باشد. شایع‌ترین دلیل جراحی تعویض مفصل زانو، کاهش درد ناشی از آرتریت است. این جراحی به دو صورت انجام می‌شود:

  • تعویض کامل مفصل زانو: در این روش، کل مفصل زانو برداشته و با یک مفصل مصنوعی جایگزین می‌شود.
  • تعویض جزئی مفصل زانو: در این حالت، فقط بخشی از مفصل که آسیب دیده تعویض می‌شود، در حالی که سایر قسمت‌های سالم زانو در جای خود قرار دارند.

مزایای عمل تعویض مفصل زانو

انجام این جراحی می‌تواند فواید زیادی برای بیمار داشته باشد. برخی از مهم‌ترین مزایای عمل تعویض مفصل زانو عبارت‌اند از:

· کاهش درد

یکی از اصلی‌ترین دلایل انجام عمل تعویض مفصل زانو، از بین بردن درد زانو است. افرادی که به دلیل آرتروز یا آسیب‌های مفصلی درد شدیدی دارند، پس از این جراحی درد کمتری را احساس می‌کنند و دیگر نیازی به مصرف داروهای مسکن نخواهند داشت.

· بهبود حرکت و انعطاف‌پذیری

قبل از جراحی، بسیاری از افراد نمی‌توانند به راحتی راه بروند، از پله‌ها بالا بروند یا حتی زانوی خود را خم کنند. اما بعد از عمل، دامنه حرکتی زانو به شکل قابل توجهی افزایش پیدا می‌کند و بیمار به راحتی می‌تواند کارهای روزمره خود را انجام دهد.

· طول عمر بالای پروتز زانو

پروتز زانو معمولا 15 تا 20 سال عمر می‌کند. به همین دلیل بسیاری از افراد فقط یک‌بار در طول زندگی خود نیاز به این عمل دارند.

· نتایج موفقیت‌آمیز

بیش از 90 درصد از افرادی که این جراحی را انجام داده‌اند، از نتیجه آن رضایت دارند. با رعایت مراقبت‌های لازم، این عمل یک راه‌حل دائمی و موثر برای افرادی است که از درد و محدودیت حرکت زانو رنج می‌برند.

عوارض احتمالی عمل تعویض مفصل زانو

عوارض احتمالی عمل تعویض مفصل زانو
بیش‌ترین عارضه جدی، ریسک عفونت می‌باشد که در ۱٪ از بیماران رخ می‌دهد.

با وجود مزایای زیاد، این جراحی مانند هر عمل دیگری، ممکن است با عوارضی همراه باشد. برخی از عوارض احتمالی شامل موارد زیر است:

· عفونت محل جراحی

یکی از عوارضی که ممکن است پس از عمل تعویض مفصل زانو اتفاق بیفتد، عفونت در محل زخم یا داخل مفصل مصنوعی است. این عفونت با قرمزی، تورم، ترشح چرک و تب همراه است و پزشک برای جلوگیری از این مشکل، معمولا آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند. در موارد شدیدتر حتی به جراحی مجدد برای تمیز کردن عفونت نیاز است.

· لخته شدن خون (ترومبوز وریدی)

بعد از عمل، ممکن است لخته‌های خونی در رگ‌های پا تشکیل شوند که این لخته ها بسیار خطرنام هستند. این مشکل باعث تورم، درد و حتی آمبولی ریوی (حرکت لخته به ریه‌ها) می‌شود. برای پیشگیری از لخته شدن خون، پزشک داروهای رقیق‌کننده خون تجویز می‌کند و توصیه می‌شود بیمار حرکت‌های سبک پا و راه رفتن زودهنگام را شروع کند.

· شل شدن یا ساییدگی مفصل مصنوعی

با گذشت زمان، پروتز زانو ممکن است کمی شل شده یا ساییده شود که در این حالت دوباره درد و محدودیت حرکت ایجاد می‌شود. این اتفاق بیشتر در افرادی که فعالیت سنگین یا اضافه‌وزن دارند رخ می‌دهد. در صورت بروز این مشکل عمل جراحی مجدد برای تعویض مفصل نیاز است.

· درد و سفتی زانو

برخی افراد حتی پس از عمل تعویض زانو، همچنان مقداری درد یا سفتی در زانوی خود احساس می‌کنند. این مشکل در اکثر مواقع با فیزیوتراپی، ورزش‌های کششی و رعایت توصیه‌های پزشکی بهبود پیدا می‌کند. اما در برخی موارد، ممکن است بیمار به یک عمل اصلاحی نیاز داشته باشد.

· آسیب عصبی یا عروقی

در برخی موارد نادر، حین جراحی ممکن است به عصب‌ها یا رگ‌های اطراف زانو آسیب وارد شود که می‌تواند باعث بی‌حسی، ضعف عضلانی یا کاهش حس در ناحیه زانو و ساق پا شود. بیشتر این آسیب‌ها به‌مرورزمان بهبود می‌یابند، اما در موارد جدی، به درمان‌های خاص نیاز دارند.

مراقبت‌های بعد از عمل تعویض مفصل زانو

بعد از عمل تعویض مفصل زانو، استراحت کردن و بالا نگه داشتن پا برای کاهش ورم بسیار مهم است. در روزهای اول، ممکن است پزشک برای کاهش درد داروهایی بدهد که باید به طور منظم مصرف شوند. زخم باید تمیز و خشک نگه داشته شود تا عفونت ایجاد نشود. همچنین استفاده از عصا یا واکر برای راه رفتن در این مدت به شما کمک می‌کند که فشار کمتری به زانو بیاورید.

مراقبت‌های بعد از عمل تعویض مفصل زانو

بعد از چند روز تحت نظر پزشک تمرینات فیزیوتراپی شروع می‌شود تا زانو بهتر حرکت کند و عضلات اطراف آن قوی‌تر شوند. در این مدت، باید از نشستن طولانی یا خم کردن زیاد زانو خودداری کنید و مراقب باشید که فعالیت‌های سنگین انجام ندهید. با گذشت زمان، می‌توانید به تدریج کارهای روزمره خود را انجام دهید.

سخن آخر

عمل تعویض مفصل زانو در کنار مزایای زیادی خود نیازمند آگاهی از عوارض احتمالی و رعایت مراقبت‌های بعد از جراحی است. اگرچه دوران نقاهت تنها چند ماه طول میکشد، اما با رعایت توصیه‌های پزشکی و انجام فیزیوتراپی، بیمار در مدت زمان کمتر می‌تواند به زندگی روزمره خود، بدون درد بازگردد. اگر شما یا یکی از عزیزانتان قصد انجام این جراحی را دارید، بهتر است با یک متخصص ارتوپد مشورت کنید تا بهترین تصمیم را بگیرید.


jologiri-kamar.webp
25/تیر/783

همه ما در طول زندگی حداقل یک بار کمردرد را تجربه کرده‌ایم. دردکمر علت‌های مختلفی دارد، از وضعیت نادرست بدن گرفته تا فشارهای روانی و حتی سبک زندگی نامناسب می‌تواند علت کمر‌درشد باشد. اما خوشبختانه، با رعایت چند راهکار ساده و موثر، می‌توان از کمردرد پیشگیری و به تقویت ستون فقرات کمک کرد. اگر می‌خواهید کمرتان سالم بماند و از دردهای مزمن آن جلوگیری کنید، باید عادت‌های روزانه‌تان را کمی تغییر دهید. در این مقاله به بررسی 10 راهکار ساده و کاربردی برای جلوگیری از کمردرد می‌پردازیم که نه تنها به کاهش درد کمک می‌کند، بلکه با تقویت عضلات جلوی بسیاری از بیماری‌های ارتوپدی را می‌گیرد.

۱۰ راهکار جلوگیری از کمردرد و تقویت ستون فقرات

فرقی نمی‌کند یک جوان سالم هستید یا یک فرد مسن، رعایت این راهکارها برای جلوگیری از کمردرد ضروری است. این راهکارها عبارت اند از:

۱. حفظ وضعیت صحیح بدن

علت بسیاری از کمردردها وضعیت نادرست بدن در طور روز یا هنگام کار است. برای مثال وقتی می‌ایستید، شانه‌هایتان باید راست و شکم شما کمی جمع باشد. اگر کمرتان خم یا کج شود، فشار زیادی به آن وارد شده و باعث درد می‌شود. پس همیشه سعی کنید وقتی نشسته‌اید یا ایستاده‌اید، بدن‌تان صاف باشد.

حفظ وضعیت صحیح بدن

وقتی روی صندلی می‌نشینید، باید پشتتان به پشتی صندلی بچسبد و پاهایتان روی زمین باشد. زانوها باید کمی پایین‌تر از ران‌هایتان قرار بگیرند. در این حالت کمر شما راحت‌تر است. با رعایت همین نکته جلوی بسیاری از مشکلات ستون فقرات مانند کمردرد را می‌گیرید.

۲. تقویت عضلات شکم و پشت

برای جلوگیری از کمردرد، باید عضلات شکم و پشت خود را قوی کنید. اگر این عضلات ضعیف باشند، فشار از روی عضلات برداشته و به ستون فقرات وارد می‌شود. برای تقویت این عضلات، تمرین‌هایی مثل پلانک، کرانچ و شنا بسیار مفید هستند. وقتی این عضلات قوی شوند، کمر شما دیگه مجبور به تحمل فشار نیست و در نتیجه جلوی دردکمر گرفته می‌شود.

۳. رعایت اصول بلند کردن اشیاء

بلند کردن اشیاء سنگین به روش نادرست یکی از دلایل شایع کمردرد است. برای جلوگیری از این مشکل، همیشه باید از زانوها خم شوید، نه از کمر. این کار باعث می‌شود که فشار کمتری به کمر وارد شود و کمتر دچار آسیب شوید. همچنین در بلند کردن اشیاء سعی کنید آن را نزدیک به بدن خود نگه دارید.

اگر شیء را از پایین بدن بلند کنید و آن را دور از بدن نگه دارید، فشار بیشتری به کمر وارد می‌شود. این کار می‌تواند باعث ایجاد کمردرد شود. پس همیشه یادتان باشد که با خم کردن زانوها و نزدیک نگه داشتن اشیاء به بدن، فشار را کاهش دهید.

۴. انتخاب کفش مناسب

اگر در طور روز فعالیت زیادی دارید یا شغلتان به گونه ای است که در حال راه رفتن هستید، باید در انتخاب کفش مناسب دقت کنید. انتخاب کفش‌های نامناسب یکی از دلایل ایجاد کمردرد است. کفش‌های پاشنه بلند یا کف سفت فشار زیادی به ستون فقرات وارد می‌کنند. برای جلوگیری از کمردرد، باید از کفش‌هایی استفاده کنید که راحت، نرم و پاشنه کوتاه داشته باشند. با این کار فشار کمتری به کمر وارد می‌شود.

۵. انجام تمرینات کششی

یکی از بهترین راهکارهای جلوگیری از کمردرد کشش در عضلات کمر و پشت است. تمرینات کششی مثل کشش همسترینگ یا کشش کمر باعث انعطاف‌پذیری بیشتر عضلات می‌شود و جلوی کمردرد را می‌گیرد. اگر روزانه فقط چند دقیقه تمرینات کششی را انجام دهید، می‌توانید از دردهای کمر جلوگیری کنید. این تمرینات عضلات شما را شل می‌کنند و باعث راحتی حرکت می‌شوند.

۶. استراحت مناسب و خواب کافی

یکی از موثرترین نکات جلوگیری ازکمردرد که کمتر به آن توجه می شود، استراحت و خواب کافی است. وقتی می‌خوابید یا در حالت استراحت هستید، بدن شما فرصت ترمیم و بازسازی پیدا می‌کند. هنگام خواب بهتر است از تشک‌هایی استفاده کنید که از کمر شما راحت باشد و فشاری به ستون فقرات وارد نشود. این کار به شما کمک می‌کند که صبح‌ها با احساس بهتری از خواب بیدار شوید. همچنین در طول شب سعی کنید به شکل صحیح بخوابید. خوابیدن به پهلو با یک بالش زیر زانوها بهترین روش خواب برای جلوگیری از کمردرد است که فشار را از روی ستون فقرات برمیدارد.

۷. کنترل وزن بدن

یکی از اصلی‌ترین دلایل کمردرد، اضافه وزن و چاقی است. اضافه وزن فشار زیادی به کمر وارد می‌کند و باعث مشکلات ارتوپدی مانند کمردرد، آرتروز یا در موارد شدیدتر دیسک کمر می‌شود. هر چقدر وزن بیشتری داشته باشید، ستون فقرات شما باید فشار بیشتری تحمل کند. برای پیشگیری از کمردرد، بهتر است وزن خود را در حد سالم نگه دارید. با داشتن رژیم غذایی مناسب و انجام ورزش‌های منظم، می‌توانید از اضافه وزن جلوگیری کنید.

۸. استفاده از وضعیت مناسب هنگام کار با کامپیوتر

اگر مدت زیادی در مقابل کامپیوتر می‌نشینید، باید به وضعیت بدن خود توجه کنید. مانیتور باید در دقیقا روبه‌روی چشم شما قرار گیرد تا مجبور نباشید سر خود را به جلو بیاورید. همچنین هر ۳۰ دقیقه یک بار از جای خود بلند شوید و کمی راه بروید تا از درد کمر و گردن جلوگیری کنید.

استفاده از وضعیت مناسب هنگام کار با کامپیوتر
قبل از شروع کار، صندلی اداری خود را طوری تنظیم کنید که ران های شما موازی با زمین باشد.

وضعیت نشستن نیز بسیار مهم است. بهتر است وقتی روی صندلی می‌نشینید، کمر شما به پشت صندلی چسبیده باشد و پاها روی زمین قرار گیرند. این وضعیت به شما کمک می‌کند که از دردهای کمر جلوگیری کنید.

۹. استفاده از روش‌های درمانی فیزیکی

اگر احساس کمردرد دارید، در سریع‌ترین زمان به فیزیوتراپی مراجعه کنید. فیزیوتراپیست‌ها با استفاده از روش‌های مختلف مانند ماساژ، تمرینات کششی و استقامتی جلو بدتر شدن کمردرد را میگیرند. همچنین با این روش عضلات شما را تقویت می‌شود و از بروز دردهای کمر جلوگیری می‌کنید. اگر کمردرد شما مزمن باشد، درمان‌های فیزیکی به شما کمک می‌کند تا راحتی حرکت را به دست آورید.

۱۰. جلوگیری از استرس و فشار روانی

استرس تاثیر زیادی بر روی بدن دارد و ممکن است این تاثیر روی عضلات کمر دیده شود. وقتی تحت فشار هستید، عضلات کمر شما منقبض شده و در نتیجه درد ایجاد می‌شود. برای جلوگیری از این مشکل، باید استرس خود را مدیریت کنید. پس اگر مدام دچار استرس هستید، در آینده ممکن است این استرس به شکل کمردرد ظاهر شود، پس هر چه سریع‌تر به فکر کاهش آن باشید.

سخن آخر

جلوگیری از کمردرد و تقویت ستون فقرات نیازمند توجه به چندین عامل ساده اما موثر است. با رعایت این راهکارها جلوی کمردرد و مشکلات ستون فقرات گرفته می‌شود. حفظ وضعیت صحیح بدن، تقویت عضلات شکم و پشت، انتخاب کفش مناسب و انجام تمرینات کششی، همه این عوامل نقش مهمی در جلوگیری از کمردرد دارند. همچنین رعایت اصول بلند کردن اشیاء، استراحت کافی و کنترل وزن بدن می‌تواند از ایجاد دردهای مزمن جلوگیری کند. با اضافه کردن این عادت‌های ساده به روتین روزانه، می‌توانید از کمردرد جلوگیری کنید.


Untitled-2-copy.webp
23/تیر/783

شکستگی استخوان یک آسیب شایع است که به دلایل مختلفی مانند تصادف، سقوط یا حتی بیماری‌های استخوانی رخ می‌دهد. این آسیب بیشتر در سنین بالا اتفاق می‌افتد؛ زیرا با افزایش سن استخوان‌ها رو به تحلیل می‌روند و احتمال شکستگی بیشتر می‌شود. با اینکه شکستگی‌های استخوان به نظر نگران‌کننده و دردناک است، اما در اکثر موارد با درمان مناسب، روند بهبودی به خوبی طی می‌شود. در این مقاله به بررسی انواع شکستگی‌ها، روش‌های درمان و مدت زمان بهبودی آن‌ها خواهیم پرداخت.

انواع شکستگی‌ استخوان

شکستگی استخوان به انواع مختلفی تقسیم می‌شود که بسته به شدت آسیب، نوع شکستگی و محل وقوع آن، درمان‌ها متفاوت خواهد بود. برخی از رایج‌ترین نوع شکستگی‌ استخوان شامل:

  • شکستگی بسته: در این نوع شکستگی، استخوان به بیرون از پوست نفوذ نمی‌کند. معمولا در این نوع شکستگی، استخوان در داخل بدن باقی می‌ماند.
  • شکستگی باز: در این نوع شکستگی، استخوان از پوست بیرون می‌زند و ممکن است همراه با جراحت‌های شدیدتری باشد که نیاز به مراقبت فوری دارد.
  • شکستگی ترک‌خورده: این نوع شکستگی استخوان معمولا در اثر فشار کم به وجود می‌آید و استخوان تنها ترک می‌خورد و کاملاً شکسته نمی‌شود.
  • شکستگی کامل: در این نوع شکستگی، استخوان به دو یا چند قسمت شکسته می‌شود. این نوع شکستگی نیاز به درمان فوری دارد تا استخوان‌های شکسته به درستی ترمیم شوند.
  • شکستگی متقاطع: در این نوع شکستگی، استخوان به صورت افقی یا عمودی شکسته می‌شود و معمولا نیاز به جراحی دارد.

روش‌های درمان شکستگی استخوان

درمان شکستگی استخوان به نوع شکستگی و محل آن بستگی دارد. برخی از روش‌های معمول درمان شکستگی عبارتند از:

۱. استفاده از گچ یا آتل (بی حرکتی)

استفاده از گچ یا آتل

اگر شکستگی استخوان خفیف باشد و استخوان از هم جدا نشده باشد (جابه‌به‌جا نشده باشد) پزشک ممکن است به شما گچ یا آتل بزند تا استخوان ثابت بماند و از حرکت کردن آن جلوگیری شود. این کار به استخوان کمک می‌کند تا در موقعیت درست خود ترمیم شود. گچ یا آتل معمولا برای شکستگی‌های ساده‌تر مثل شکستگی‌های دست یا پا استفاده می‌شود. در این حالت، شما باید دست یا پایتان را تا زمانی که پزشک بگوید، ثابت نگه دارید و از حرکت دادن آن خودداری کنید.

استفاده از آتل معمولا بین سه تا پنج هفته و استفاده از گچ معمولا شش تا هشت هفته طول می‌کشد تا استخوان ترمیم شود. در این مدت باید استراحت کنید و هیچ‌گونه فشار یا فعالیت سنگینی انجام ندهید تا استخوان به خوبی درمان شود. این روش یکی از ساده‌ترین و رایج‌ترین راه‌ها برای درمان شکستگی استخوان است.

۲. جراحی

در شکستگی‌های شدیدتر که استخوان‌ها جابه‌جا شده‌اند یا شکسته‌اند، با تصمیم پزشک، جراحی لازم است. در این روش، پزشک با استفاده از ابزارهای خاص، استخوان‌های شکسته را در موقعیت درست قرار می‌دهد و با استفاده از پیچ و میله‌های فلزی، آن‌ها را ثابت نگه می‌دارد. این کار به استخوان‌ها کمک می‌کند تا سریع‌تر ترمیم شوند.

جراحی معمولا زمانی لازم است که شکستگی خیلی شدید باشد یا استخوان از پوست بیرون زده باشد. بعد از جراحی، ممکن است مدت زمان بیشتری نیاز باشد تا استخوان کاملا بهبود یابد. همچنین پزشک معمولا بعد از عمل جراحی، جلسات فیزیوتراپی را تجویز می‌کند. این فرآیند معمولا ۳ تا ۶ ماه طول می‌کشد.

۳. فیزیوتراپی

بعد از اینکه استخوان بهبود پیدا کرد، به احتمال زیاد پزشک شما را به فیزیوتراپیست ارجاع می‌دهد تا با تمرینات خاص، عضلات اطراف استخوان را تقویت کنید. این تمرین‌ها به شما کمک می‌کنند تا قدرت عضلات را بازگردانید و حرکت طبیعی مفاصل را دوباره به دست آورید. در طول جلسات فیزیوتراپی، شما تمریناتی را یاد می‌گیرید که باید به تدریج انجام دهید. این تمرینات چند هفته یا چند ماه طول میکشد تا عضلات و مفاصل به حالت طبیعی خود برگردند.

۴. داروها

برای کاهش درد و تورم، در صورت نیاز پزشک داروهای مسکن مثل استامینوفن یا ایبوپروفن تجویز می‌کند. اگر درد خیلی شدید باشد، ممکن است پزشک داروهای قوی‌تری تجویز کند. همچنین مکمل‌هایی مانند کلسیم و ویتامین D نیز برای تقویت استخوان‌ها در حین بهبود شکستگی توسط پزشک تجویز می‌شوند. در نهایت این نکته را یادتان باشد که هر دارو و مکملی باید توسط پزشک تجویز شود؛ زیرا مصرف خودسرانه ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی خطرناک شود.

مدت زمان بهبودی

مدت زمان بهبودی

مدت زمان بهبود شکستگی استخوان بسته به نوع و محل شکستگی متفاوت است. عواملی مانند سن، وضعیت سلامتی و نوع درمان انجام شده این مدت زمان را مشخص می‌کند. در ادامه زمان تقریبی بهبودی برای برخی از انواع شکستگی‌ها را بررسی می‌کنیم:

  • شکستگی‌های ساده: معمولا برای شکستگی‌های ساده مانند شکستگی‌های دست یا پا که نیاز به گچ یا آتل دارند، بهبودی بین ۶ تا ۸ هفته طول می‌کشد. در این مدت، استخوان‌ها شروع به ترمیم می‌کنند و درد شکستگی به تدریج کاهش می‌یابد.
  • شکستگی‌های پیچیده‌تر: در صورتی که شکستگی نیاز به جراحی داشته باشد یا استخوان‌ها به شدت جابه‌جا شده باشند، مدت زمان بهبودی بین ۳ تا ۶ ماه متغیر است. علاوه بر این، باید مدت زمان بازگشت توان عضلات و مفصل‌ها را مد نظر داشته باشید.
  • شکستگی‌های لگن یا ستون فقرات: این نوع شکستگی‌ها معمولا به مدت زمان بیشتری برای بهبودی نیاز دارند و ممکن است بین ۳ تا ۶ ماه زمان ببرد.
  • شکستگی‌های کودکان: استخوان‌های کودکان به طور طبیعی سریع‌تر از بزرگ‌ترها ترمیم می‌شوند. در بسیاری از موارد، شکستگی‌های کودکان در مدت زمان ۴ تا ۶ هفته بهبود می‌یابند.

مراقبت‌های بعد از شکستگی استخوان

پس از شکستگی استخوان بسیار مهم است که مراقبت‌های لازم بعد از شکستگی را انجام دهید. برخی از نکات مهم در این زمینه عبارتند از:

  • استراحت کافی: برای بهبودی سریعتر، باید به استخوان شکسته استراحت دهید و از فعالیت‌هایی که ممکن است باعث آسیب بیشتر شوند، خودداری کنید.
  • رژیم غذایی مناسب: مصرف مواد غذایی غنی از کلسیم و ویتامین D برای تقویت استخوان‌ها ضروری است مانند لبنیات، ماهی، سبزیجات سبز و میوه‌ها.
  • پیگیری درمان: باید طبق دستورات پزشک به طور مرتب به معاینه‌های بعدی بروید تا پزشک بتواند روند بهبودی را نظارت کند و در صورت لزوم تغییرات لازم را در درمان اعمال کند.

سخن آخر

شکستگی استخوان با توجه به شدت و نوع شکستگی درمان‌های متفاوتی دارد که در این مقاله به صورت کامل بررسی کردیم. گچ و آتل برای درمان شکستگی‌های ساده و جراحی‌های پیچیده برای شکستگی‌های شدیدتر، روش‌های درمانی شکستگی‌های استخوان است. مدت زمان بهبود نیز بسته به نوع شکستگی متفاوت است که به طور میانگین بعد از ۶ تا ۸ هفته استخوان شروع به ترمیم می‌کند و با رعایت مراقبت‌های بعد از شکستگی استخوان، می‌توان به روند بهبودی کمک کرد.


ortho.webp
21/تیر/783

احتمالا بارها کلمه ارتوپدی را شنیده‌اید، اما به این فکر کرده‌اید که دقیقا ارتوپدی چیست و یک متخصص ارتوپدی چه بیماری‌هایی را درمان می‌کند؟ در واقع ارتوپدی یکی از مهم‌ترین شاخه‌های علم پزشکی است که مشکلات و بیماری‌های مربوط به استخوان‌ها، مفاصل، عضلات و رباط‌ها را در برمی‌گیرد. این رشته هم در درمان مشکلات ژنتیک و هم در رفع صدمات مانند تصادفات و بیماری‌های مزمن نقش مهمی دارد. اگر می‌خواهید با ارتوپدی بیشتر آشنا شوید، در ادامه این مقاله همراه ما باشید.

ارتوپدی چیست؟

ارتوپدی (Orthopedics) شاخه‌ای از پزشکی است که به بررسی، تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری‌ها و آسیب‌های سیستم اسکلتی عضلانی بدن می‌پردازد. اسکلتی عضلانی شامل استخوان‌ها، مفاصل، عضلات، تاندون‌ها، رباط‌ها و اعصاب است. یعنی اگر استخان، مفاصل یا عضلات شما دچار مشکل یا بیماری شود، باید به یک دکتر ارتوپد مراجعه کنید.

وظایف یک متخصص ارتوپدی

یک متخصص ارتوپدی در زمینه‌های مختلف  فعالیت می‌کند، از جمله:

  • تشخیص بیماری‌ها و آسیب‌های اسکلتی-عضلانی: پزشک ارتوپد با استفاده از معاینات، تصویربرداری (مانند رادیولوژی و ام‌آر‌آی) و آزمایش‌ها مشکل یا بیماری اسکلتی-عضلانی شما را تشخیص میدهد.
  • درمان غیرجراحی: پس از تشخیص، پزشک ارتوپد با توجه به شرایط بیمار با استفاده از تجویز دارو، فیزیوتراپی، تزریق دارو به مفاصل و ارائه برنامه‌های ورزشی مناسب سعی در درمان مشکل می‌کند.
  • جراحی ارتوپدی: در قدم بعد اگر مشکلات اسکلتی-عضلانی بیمار شدید باشد، متخصص ارتوپد از جراحی برای اصلاح یا ترمیم آسیب‌ها استفاده می‌کند.
  • پیشگیری از مشکلات اسکلتی: پزشک با توصیه‌های ورزشی، رژیم غذایی مناسب و ارائه راهکارهایی برای کاهش خطر آسیب‌های استخوانی و مفصلی از مشکلات اسکلتی پیشگیری می‌کند.

بیماری‌ها و مشکلاتی که متخصص ارتوپدی درمان می‌کند

بیماری‌ها و مشکلاتی که متخصص ارتوپدی درمان می‌کند

همانطور که گفتیم ارتوپدی چیست و متخصصان ارتوپدی به تشخیص، درمان و پیشگیری از مشکلات اسکلتی-عضلانی می‌پردازند. این مشکلات شامل بیماری‌های مفصلی، مشکلات ستون فقرات، شکستگی‌ها، آسیب‌های ورزشی و بسیاری از موارد دیگر است. برخی از شایع‌ترین بیماری‌ها که متخصص ارتوپدی دانش درمان آنها را دارد، عبارت‌اند از:

  1. بیماری‌های مفصلی و آرتروز

آرتروز که به اسم استئوآرتریت نیز شناخته می‌شود یکی از رایج‌ترین بیماری‌های مفصلی است که در اکثر افراد در سنین بالا ظاهر می‌شود. در این بیماری، غضروفی که بین مفاصل قرار دارد، به تدریج تخریب شده و باعث درد، خشکی و کاهش انعطاف‌پذیری مفصل می‌شود. آرتروز بیشتر در زانو، لگن، دست و ستون فقرات دیده می‌شود. برای درمان آرتوروز متخصص ارتوپدی بسته به شرایط بیمار، مصرف داروهای ضدالتهابی، ورزش‌های مخصوص، فیزیوتراپی و در موارد شدید، جراحی تعویض مفصل را توصیه می‌کند.

آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به مفاصل حمله کرده و باعث التهاب، درد و تورم می‌شود. این بیماری به تدریج مفاصل را تغییر شکل داده و حتی ممکن است روی دیگر اندام‌های بدن تاثیر بگذارد. اگر این بیماری درمان نشود، ممکن است مفاصل دچار تخریب دائمی شوند. روش‌های درمان این بیماری شامل داروهای ضدالتهابی، داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی و در برخی موارد، جراحی برای اصلاح آسیب‌های مفصلی است که توسط پزشک ارتوپدی انجام می‌شود.

  1. مشکلات ستون فقرات

شایع‌ترین مشکلات ستون فقرات دیسک کمر و گردن است. این مشکل به دلیل بیرون‌زدگی یا پارگی دیسک بین مهره‌ها ایجاد می‌شود. این وضعیت باعث فشار بر اعصاب شده و درد شدیدی در کمر، گردن یا حتی پاها و دست‌ها ایجاد می‌کند. به همین دلیل افرادی که دچار دیسک کمر یا دیسک گردن می‌شوند، علاوه بر اینکه کمر یا گردن آنها درد شدیدی می‌گیرد، ممکن است درد را در دست‌ها یا پاها حس کنند. عواملی مانند بلند کردن اجسام سنگین، نشستن‌های طولانی‌مدت و افزایش سن نقش بسیار مهمی در مشکلات ستون فقرات دارد. درمان این مشکلات توسط متخصص ارتوپدی انجام می‌شود که شامل فیزیوتراپی، تجویز داروهای ضدالتهابی و در موارد حاد، جراحی است.

اسکولیوز (انحراف ستون فقرات) نمونه‌ای دیگر از مشکلات ستون فقرات است که در آن ستون فقرات به یک سمت منحرف می‌شود. این مشکل معمولا در دوران نوجوانی ظاهر شده و در صورت شدید بودن، می‌تواند روی تنفس و عملکرد سایر اندام‌ها تاثیر بگذارد. درمان اسکولیوز بسته به شدت آن متفاوت است و توسط یک متخصص ارتوپدی انجام می‌گیرد.

  1. شکستگی‌ها و آسیب‌های استخوانی

شکستگی استخوان همانطور که می‌دانید زمانی رخ می‌دهد که یک استخوان به دلیل ضربه شدید، سقوط یا فشار بیش از حد دچار ترک یا شکستگی کامل شود. برخی شکستگی‌ها ساده هستند و با گچ گرفتن درمان می‌شوند، اما برخی دیگر پیچیده بوده و نیاز به جراحی دارند. نمونه‌ای از خطرناک‌ترین شکستگی‌ها مربوط به شکستگی‌های لگن در سالمندان است که باید سریعا درمان شود. متخصص ارتوپدی با استفاده از روش‌هایی مانند گچ‌گیری، استفاده از پیچ و پلاک و در برخی مواقع تعویض مفصل، شکستگی‌ها را درمان می‌کند.

دررفتگی مفاصل یکی دیگر از مشکلات شایع است که توسط پزشک ارتوپدی درمان می‌شود. دررفتگی معمولا در شانه، زانو یا لگن رخ می‌دهد و باعث درد شدید می‌شود. دررفتگی باید سریعا توسط متخصص ارتوپدی جااندازی شود و پس از آن بیمار باید مدتی استراحت کند تا مفصل به حالت طبیعی خود بازگردد. در برخی موارد با تشخیص متخصص ارتوپد، آسیب‌های ناشی از دررفتگی به قدری شدید است که نیاز به جراحی دارد.

  1. آسیب‌های ورزشی

اگر تجربه بازی کردن فوتبال را داشته باشید، حتما با پارگی رباط صلیبی آشنا هستید یا اسم آن را شنیده‌اید. پارگی رباط صلیبی یکی از شایع‌ترین آسیب‌های ورزشی در زانو است که معمولا در ورزشکارانی که حرکات چرخشی یا پرش‌های ناگهانی انجام می‌دهند، رخ می‌دهد. این آسیب باعث درد و ورم در زانو می‌شود و بیمار نمی‌تواند به راحتی روی پای خود بایستد. بسته به شدت آسیب، روش‌های درمانی مختلفی مانند فیزیوتراپی یا جراحی برای بازسازی رباط آسیب‌دیده وجود دارد که متخصص ارتوپدی تشخیص می‌دهد.

آسیب‌های ورزشی
پارگی رباط صلیبی یکی از شایع‌ترین آسیب‌های ورزشی زانو است که با درد و تورم همراه بوده و درمان آن بسته به شدت آسیب متفاوت است.

پارگی مینیسک زانو یکی دیگر از آسیب‌های شایع در ورزشکاران است که به دلیل چرخش ناگهانی زانو ایجاد می‌شود. این آسیب معمولا باعث قفل شدن زانو و درد شدید می‌شود. اگر پارگی جزئی باشد، استراحت و فیزیوتراپی کافی است، اما در موارد شدیدتر، جراحی آرتروسکوپی برای ترمیم مینیسک توسط متخصص ارتوپدی توصیه می‌شود.

  1. مشکلات پا و مچ

یکی دیگر از مشکلاتی که توسط پزشک ارتوپد درمان می‌شود، مشکلات پا و مچ مانند صافی کف پا است که در آن قوس طبیعی کف پا به طور کامل از بین می‌رود. این وضعیت باعث درد پا، خستگی زودرس و مشکلاتی در راه رفتن می‌شود. برخی افراد به صورت ژنتیکی دچار این مشکل هستند، اما در برخی دیگر، صافی کف پا در اثر افزایش وزن، آسیب‌های مچ یا مشکلات عصبی ایجاد می‌شود. درمان این مشکل شامل استفاده از کفش‌های طبی، فیزیوتراپی و در موارد شدید، جراحی است.

  1. مشکلات ژنتیکی استخوانی

برای درمان مشکلات ژنتیکی استخوانی مانند پاچنبری یا دیسپلازی مفصل ران باید سراغ متخصص ارتوپدی بروید. پاچنبری یک نقص مادرزادی است که در آن پای نوزاد به سمت داخل چرخیده است. درمان این بیماری معمولاً شامل گچ‌گیری و در برخی موارد، جراحی برای اصلاح وضعیت پا است. از طرفی دیسپلازی مفصل ران نیز یک بیماری ژنتیکی دیگر است که در آن مفصل ران نوزاد به درستی شکل نمی‌گیرد. این مشکل اگر به موقع درمان نشود، می‌تواند در آینده باعث مشکلات حرکتی شود. اگر این مشکل در دوران نوزادی تشخیص داده شود، می‌توان با بریس‌های مخصوص آن را اصلاح کرد. در موارد شدیدتر به تشخیص متخصص ارتوپدی، جراحی لازم است تا مفصل ران در جای صحیح خود قرار گیرد.

  1. عفونت‌ها و تومورهای استخوانی

عفونت استخوان یا استئومیلیت یک عفونت خطرناک است که در اثر ورود باکتری به استخوان ایجاد می‌شود. علائم این بیماری شامل درد، تورم و حتی تب است. در صورت عدم درمان، می‌تواند باعث آسیب دائمی به استخوان شود. درمان این بیماری توسط پزشک متخصص ارتوپدی تشخیص داده می‌شود که معمولا شامل آنتی‌بیوتیک‌درمانی و در برخی موارد، جراحی برای تخلیه عفونت است.

یکی دیگر از بیماری‌هایی که توسط متخصص ارتوپدی درمان می‌شود، تومورهای استخوانی است. این تومورها به دو دسته تومورهای خوش‌خیم و بدخیم تقسیم می‌شوند. درد، ضعف و تغییر شکل استخوان از علائم تومور استخوانی است. بسته به نوع تومور، درمان آن متفاوت است و توسط متخصص ارتوپدی مراحل درمان طی می‌شود. به همین دلیل در پاسخ به پرسش ارتوپدی چیست، باید گفت این شاخه از پزشکی نقشی حیاتی در حفظ سلامت استخوان‌ها، مفاصل و حرکت طبیعی بدن دارد.

روش‌های درمانی در ارتوپدی

بسته به نوع بیماری یا آسیب، متخصصان ارتوپدی از روش‌های مختلفی برای درمان استفاده می‌کنند. از جمله این روش‌ها شامل:

  • درمان‌های غیرجراحی: شامل داروهای ضدالتهابی، فیزیوتراپی، تزریق کورتون در مفاصل و تمرینات اصلاحی.
  • جراحی‌های کم‌تهاجمی: مانند آرتروسکوپی که از برش‌های کوچک برای درمان مشکلات مفصلی استفاده می‌شود.
  • جراحی‌های بزرگ: مانند تعویض مفصل زانو و لگن، جراحی ستون فقرات و ترمیم شکستگی‌های پیچیده.
  • بریس و ارتز: برای حمایت از مفاصل و استخوان‌ها در مشکلات مادرزادی یا پس از جراحی.
  • کاردرمانی و فیزیوتراپی: برای بهبود حرکت و عملکرد عضلات و مفاصل پس از آسیب یا جراحی.

سخن آخر

در پاسخ به سوال ارتوپدی چیست باید بگوییم ارتوپدی یکی از مهم‌ترین شاخه‌های پزشکی است که به درمان مشکلات اسکلتی-عضلانی می‌پردازد. از دردهای ساده مفصلی گرفته تا شکستگی‌های شدید استخوانی، همگی در حیطه تخصص این پزشکان قرار دارد. اگر با مشکلاتی مانند دردهای استخوانی، محدودیت حرکت یا آسیب‌های مفصلی روبه‌رو هستید، بهتر است هرچه زودتر به یک متخصص ارتوپدی مراجعه کنید. برای مشاوره با دکتر داریوش عبدالهی فرد از متخصصان برتر کشور، می‌توانید در بخش رزرو وقت، زمان مناسبی را رزرو کنید.


ortho-varzeshi.webp
19/تیر/783

آسیب یک وجه جدا نشودنی در ورزش است که بیشتر آنها به سیستم اسکلتی-عضلانی مربوط می‌شود. به آسیب‌های ورزشی که به عضلات، مفصل‌ها یا استخوان وارد می‌شود را ارتوپدی ورزشی می‌گویند. این آسیب می‌تواند یک مشکل ساده یا یک آسیب بسیار پیچیده باشد که با توجه به آن نوع درمان مشخص می‌شود. در این مقاله انواع آسیب‌های ورزشی، عوامل موثر در بروز این آسیب‌ها و روش‌های درمانی آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

انواع آسیب در ورزش

آسیب‌های ورزشی به طور کلی به دو دسته تقسیم می‌شوند:

  • آسیب‌های حاد: این نوع آسیب‌ها به طور ناگهانی اتفاق می‌افتند و معمولا ناشی از یک ضربه یا فشار مستقیم است. برای مثال، شکستگی، دررفتگی و رگ به رگ شدن از جمله آسیب‌های حاد هستند.
  • آسیب‌های مزمن: این آسیب‌ها معمولا به دلیل استفاده مداوم و بیش از حد از یک ناحیه خاص از بدن ایجاد می‌شوند. این نوع آسیب‌ها به تدریج در طول زمان اتفاق می‌افتد. نمونه‌هایی از آسیب‌های مزمن شامل تاندونیت و بورسیت هستند.

آسیب‌های ورزشی شایع و راه درمانی هر کدام

برای اینکه آسیب ورزشی را درمان کنید، ابتدا باید نوع آسیب را بشناسید و سپس با توجه به آن راه درمان مناسب را پیش بگیرید.

۱. آسیب‌های شانه

آسیب شانه معمولا به دلیل حرکات تکراری یا فشار بیش از حد به شانه‌ها ایجاد می‌شود. یکی از شایع‌ترین آسیب شانه، آسیب روتاتور کاف است که شامل پارگی یا التهاب تاندون‌ها و ماهیچه‌های اطراف شانه است. این نوع آسیب معمولا در ورزش‌هایی مانند شنا، تنیس یا بدمینتون که حرکات بالای سر زیادی دارند، رایج است. آسیب شانه در اکثر افراد منجر به محدودیت در حرکت یا درد در هنگام بلند کردن بازو احساس می‌شود.

یکی دیگر از آسیب‌های شانه، بی‌ثباتی مفصل شانه است که زمانی رخ می‌دهد که استخوان بازو از محل خود در مفصل شانه خارج می‌شود. این مشکل می‌تواند به دلیل ضربه یا حرکات شدید ایجاد شود و باعث درد شانه می‌شود. گاهی اوقات این آسیب باعث می‌شود که شانه به طور مکرر در رفتگی پیدا کند که در این حالت متخصص ارتوپدی ورزشی درمان‌های خاصی پیشنهاد می‌دهد.

روش درمان آسیب‌های شانه

برای درمان آسیب‌های شانه مانند التهاب یا پارگی تاندون‌ها، ابتدا باید استراحت کنید و فعالیت‌های سنگین انجام ندهید. یکی دیگر از روش‌های موثر کمپرس یخ است که باید در ناحیه آسیب‌دیده قرار دهید. این کار باعث کاهش تورم می‌شود. در صورت لزوم پزشک ارتوپدی ورزشی داروهای ضد التهاب یا مسکن را برای کاهش درد تجویز می‌کند. همچنین بعد از درمان اولیه پزشک فیزیوتراپی را برای بازگرداندن دامنه حرکتی و تقویت عضلات شانه توصیه می‌کند. توجه داشته باشید که در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به جراحی باشد.

۲. آسیب‌های آرنج

آسیب آرنج معمولا به دلیل استفاده بیش از حد از ساعد و بازو است که در ورزش‌هایی مانند تنیس یا گلف رخ می‌دهد. این نوع آسیب به آسیب‌های آرنج گلف‌بازان یا تنیس‌بازان معروف است. این آسیب باعث درد در قسمت خارجی آرنج می‌شود که به دلیل التهاب یا آسیب به تاندون‌ها است. در برخی موارد، این درد ممکن است به ساعد یا حتی دست سرایت کرده و حرکت‌های روزمره مانند برداشتن اشیاء یا نوشتن را سخت کند.

درمان آسیب های آرنج

برای درمان آسیب‌های آرنج مانند تنیس‌باز یا گلف‌باز، استراحت و یخ‌گذاری اولین اقدام است. استفاده از آتل یا باند کشی نیز در این نوع آسیب‌ها جزو واجبات است که پزشک ارتوپدی ورزشی برای شما تجویز می‌کند. همچنین پزشک ممکن است برای کاهش درد داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی تجویز کند. اگر بعد از بهبود اولیه در حرکت دست دچار مشکل شده باشید، پزشک جلسات فیزیوتراپی را تجویز می‌کند.

۳. آسیب‌های زانو

یکی از شایع ترین آسیب ها در بین ورزشکاران، آسیب های وارد شده بر زانو است. این آسیب معمولا در ورزش‌هایی مانند فوتبال، درچرخه‌سواری یا کوهنوردی رخ می‌دهد. آسیب زانو باعث درد و حساسیت در ناحیه کاسه زانو (کشکک) می‌شود. درد معمولا در قسمت جلویی زانو و در طول حرکت‌های تکراری مانند دویدن یا بالا رفتن از پله‌ها شدت می‌یابد.

آسیب‌های زانو
یکی از انواع مشکلات زانو، پارگی رباط جانبی زانو است که می‌تواند عارضه‌ایی دردناک و آزاردهنده باشد.

پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) یکی دیگر از آسیب‌های رایج در ورزشکاران است. این آسیب معمولا به دلیل حرکات ناگهانی مانند تغییر جهت سریع یا فرود آمدن از پرش‌های بلند اتفاق می‌افتد.

درمان آسیب‌های زانو

برای درمان آسیب‌های زانو مانند پارگی رباط صلیبی باید به ارتوپدی ورزشی مراجعه کنید. برای درمان در قدم اول استراحت و یخ‌گذاری برای کاهش تورم توصیه می‌شود. همچنین بعد از درمان اولیه، جلسات فیزیوتراپی برای تقویت عضلات اطراف زانو و بهبود حرکت آغاز می‌شود. اما در موارد شدیدتر، هنگامی که راه‌‌های درمانی دیگر جواب‌گو نباشد، پزشک عمل جراحی مانند جراحی ترمیم رباط صلیبی را توصیه می‌کند.

۴. آسیب‌های پا

کشیدگی تاندون‌ها و عضلات در پا یکی از شایع‌ترین آسیب‌های ورزشی است. این آسیب معمولا زمانی رخ می‌دهد که فرد از عضلات پا بیش از حد استفاده می‌کند، مانند دویدن یا پریدن‌های بلند. کشیدگی عضلات ساق پا یا ماهیچه‌های داخلی ران با توجه شدت آن باعث درد و محدودیت در حرکت می‌شود.

یکی دیگر از آسیب‌های پا شکستگی‌های استخوانی است که به دلیل ضربات شدید یا فشار مداوم به پا ایجاد می‌شود. این شکستگی می‌تواند در قسمت‌های مختلف پا مانند استخوان‌های ساق پا، مچ پا یا حتی انگشتان رخ دهد.

درمان آسیب‌های پا

در صورتی که عضلات یا تاندون‌های پا آسیب دیده باشد، اولین اقدام استراحت است. همچنین یخ‌گذاری و بالا نگه داشتن پا به کاهش تورم کمک می‌کند. اما در موارد شدیدتر مانند شکستگی‌ها، پزشک ارتوپدی ورزشی گچ یا حراجی را توصیه می‌کند. بعد از بهبود اولیه جلسات فیزیوتراپی آغاز می‌شود.

۵. آسیب‌های گردن و کمر

آسیب‌های گردن و کمر معمولا به دلیل حرکات نادرست یا فشار زیاد به ستون فقرات ایجاد می‌شوند. یکی از شایع‌ترین آسیب‌ها، کشیدگی عضلات گردن است که در اثر خم شدن ناگهانی یا جابجایی اشتباه بدن ایجاد می‌شود. این نوع آسیب به همراه درد، خشکی گردن و محدودیت حرکتی است.

آسیب‌های گردن و کمر

آسیب‌های کمر یکی دیگر از آسیب‌های شایع میان ورزشکاران است. این آسیب به ویژه در ورزش‌هایی که نیاز به حرکات کششی شدید یا بلند کردن وزنه‌های سنگین دارند، رخ می‌دهد. برای مثال دیسک کمر یکی از آسیب‌های شایع کمر است که به دلیل فشار بیش از حد به مهره‌ها ایجاد می‌شود.

درمان آسیب‌های گردن و کمر

برای درمان آسیب‌های گردن و کمر اولین قدم استراحت و استفاده از کمپرس یخ است که به کاهش التهاب کمک می‌کند. در صورت شدید بودن آسیب حراجی تنها راه درمان است که توسط متخصص ارتوپدی ورزشی تشخیص داده می‌شود.

۶. آسیب‌های عضلانی و رباط‌ها

آسیب عضلانی شامل کشیدگی یا پارگی عضلات است که معمولا به دلیل فعالیت‌های شدید یا حرکات ناگهانی اتفاق می‌افتد. این نوع آسیب باعث درد، تورم و ضعف در ناحیه آسیب دیده می‌شود. همچنین آسیب‌های رباط‌ها مانند رگ به رگ شدن رباط‌ها نیز یکی از آسیب‌های شایع در ورزشکاران است. این آسیب زمانی رخ می‌دهد که فرد به طور ناگهانی بدن خود را می‌چرخاند یا از تعادل خارج می‌شود. این آسیب می‌تواند باعث درد و تورم در ناحیه رباط آسیب‌دیده شود و نیاز به درمان‌های خاص مانند فیزیوتراپی یا گاهی جراحی دارد.

درمان آسیب‌های عضلانی و رباط‌ها

درمان آسیب‌های عضلانی و رباط‌ها با توجه به شدت آسیب متفاوت است. در رده اول درمان استراحت، استفاده از کمپرس یخ و بالا نگه داشتن ناحیه آسیب‌دیده قرار دارد. در صورت نیاز پزشک داروهای ضد التهاب برای کاهش درد و تورم را تجویز می‌کند. در مرحله بعد که آسیب شدید است و راهکارهای دیگر جواب‌گو نیست، مانند پارگی عضله یا رباط، حراجی قرار دارد. بعد از بهبود اولیه جلسات فیزیوتراپی آغاز می‌شود تا عضلات تقویت شده و دامنه حرکتی بهبود یابد.

سخن آخر

شناخت انواع آسیب‌های ورزشی و علل بروز آن‌ها به پیشگیری از آسیب‌های بیشتر کمک می‌کند. همچنین درمان به موقع و استفاده از روش‌های مناسب روند بهبودی را تسریع کرده و به ورزشکار کمک می‌کند تا دوباره به فعالیت‌های ورزشی بازگردد. پس اگر دچار آسیب ورزشی شده‌اید، سریعا به یک متخصص ارتوپدی ورزشی مراجعه کنید.


pooki.webp
15/تیر/783

یکی از بیماری‌های شایع ارتوپدی پوکی استخوان است که باعث کاهش تراکم و استحکام استخوان‌ها می‌شود. این بیماری به تدریج ایجاد می‌شود و خطر شکستگی‌های استخوانی را افزایش می‌دهد. استخوان‌های افرادی که پوکی استخوان دارد بسیار ضعیف و شکننده است و در اثر کوچک‌ترین ضربه ترک می‌خورد یا می‌شکند. اگر احساس می‌کنید استخوان‌های ضعیف و شکننده‌ای دارید، بهتر است به متخصص ارتوپد مراجعه کنید. برای اینکه بیشتر با علائم و روش‌های درمان و پیشگیری پوکی استخوان آشنا شوید، در ادامه این مقاله همراه ما باشید.

علائم پوکی استخوان

در ابتدا پوکی استخوان معمولا هیچ‌گونه علائمی ندارد. به همین دلیل در بیشتر مواقع، فرد بیمار از ابتلا به این بیماری بی‌خبر است و پس از گذشت زمان با بروز علائم متوجه پوکی استخوان می‌شود. این علائم شامل: ‌

۱. شکستگی‌های غیرمنتظره

شکستن استخوان در اثر ضربات جزئی مثل افتادن از ارتفاع کوتاه یا تصادف‌های ساده، یکی از نشانه‌های مهم پوکی استخوان است. افرادی که دچار این بیماری هستند، استخوان‌های ضعیف و شکننده‌ای دارند که بدون آسیب‌های جدی شکسته می‌شوند. به خصوص در استخوان‌های ناحیه مچ دست، لگن و ستون فقرات، شکستگی‌ها بیشتر مشاهده می‌شود. این شکستگی‌ها بسیار دردناک است و نیاز فوری به درمان دارد.

۲. دردهای استخوانی

یکی دیگر از علائم شایع، دردهای شدید استخوان و مفاصل است. این دردها که بیشتر در کمر و گردن بروز پیدا می‌کند، معمولا با حرکت دادن بدتر می‌شوند. این دردها نتیجه فشار آمدن بر استخوان‌های ضعیف و شکستگی‌های کوچکی است که بیمار متوجه آن نمی‌شود.

۳. کاهش قد

یکی از علائم مهم پوکی استخوان کاهش تدریجی قد است. این تغییر به دلیل شکستگی‌های ریز و فشرده شدن مهره‌های ستون فقرات اتفاق می‌افتد. وقتی مهره‌ها به دلیل کاهش تراکم استخوان ضعیف می‌شوند، به سمت هم جمع شده و باعث کوتاه‌تر شدن قد فرد می‌شوند. این تغییرات در قد معمولا به تدریج رخ می‌دهد و ممکن است به راحتی قابل تشخیص نباشد.

۴. خمیدگی پشت

خمیدگی پشت

خمیدگی پشت یا گرد شدن کمر یکی دیگر از علائم پوکی استخوان است. خمیدگی پشت به دلیل شکستگی‌های جزئی در مهره‌ها به وجود می‌آید که باعث تغییر در ساختار ستون فقرات می‌شود. این خمیدگی ممکن است همراه با درد و کاهش تحرک باشد که به ویژه در افراد مسن‌تر قابل مشاهده است.

علت پوکی استخوان چیست؟

استخوان‌های بدن همیشه در حال نوسازی هستند؛ یعنی استخوان جدید ساخته می‌شود و استخوان قدیمی از بین می‌رود. در سنین جوانی، بدن سریع‌تر از آنکه استخوان‌های قدیمی را تجزیه کند، استخوان جدید می‌سازد و به همین دلیل توده استخوانی افزایش پیدا می‌کند. اما بعد از ۲۰ سالگی این روند کندتر می‌شود و معمولا در ۳۰ سالگی به بالاترین میزان خود می‌رسد. با بالا رفتن سن، بدن سریع‌تر از آنکه بتواند استخوان جدید بسازد، استخوان‌های قدیمی را از دست می‌دهد. به همین دلیل افزایش سن یکی از مهم‌ترین دلایل پوکی استخوان است.

علت پوکی استخوان
امروزه ۶۲/۷ درصد از زنان و ۲۴/۶ درصد از مردان بالای ۶۰ سال به پوکی استخوان مبتلا هستند

اما این تنها علت پوکی استخوان نیست، عواملی مانند ژنتیک، سطح هورمون، کمبود مواد معدنی مانند کلسیم یا ویتامین D، کم تحرکی یا مصرف سیگار و الکل می‌تواند علت ایجاد پوکی استخوان در هر سنی باشد.

روش‌های درمانی پوکی استخوان

برای کاهش شدت بیماری و جلوگیری از شکستگی‌های استخوانی درمان‌هایی وجود دارد که توسط یک متخصص ارتوپد مشخص می‌شود. در ادامه به برخی از شایع‌ترین روش‌های درمانی پوکی استخوان می‌پردازیم:

۱. داروهای ضدپوکی استخوان

اولین مرحله برای درمان پوکی استخوان داروهای ضدپوکی است که توسط پزشک متخصص تجویز می‌شود. این داروها استخوان‌ها را تقویت کرده و جلوی شکستن استخوان‌ها را می‌گیرند. داروهایی مانند بیسفسفونات‌ها (مانند آلندرونات) برای پوکی استخوان استفاده می‌شوند. این داروها تراکم استخوان را حفظ کرده و خطر شکستگی را کاهش می‌دهند. علاوه بر این برای درمان داروهای دیگر نیز وجود دارد که برای افراد خاصی تجویز می‌شوند تا استخوان‌ها سریع‌تر ترمیم شوند.

۲. تغذیه مناسب و مکمل‌ها

تغذیه مهم‌ترین نقش را در درمان پوکی استخوان ایفا می‌کند. برای داشتن استخوان‌های سالم، باید یک برنامه غذایی مناسب داشته باشید تا کلسیم و ویتامین D مناسبی دریافت کنید. کلسیم نقش بسیار مهمی در ساخت استخوان‌ها دارد و ویتامین D به جذب بهتر کلسیم کمک می‌کند. مواد غذایی مانند شیر، پنیر، ماست و سبزیجات برگ سبز منابع خوبی از کلسیم هستند. همچنین ماهی‌های چرب و تخم‌مرغ ویتامین D بالایی دارند.

اگر نتوانید این مواد را از طریق غذا دریافت کنید، پزشک ممکن است مکمل‌های کلسیم و ویتامین D را به شما توصیه کند. مصرف این مکمل‌ها به‌خصوص برای افرادی که رژیم غذایی مناسبی ندارند یا در معرض نور آفتاب قرار نمی‌گیرند، ضروری است.

۳. ورزش‌های مناسب

یکی از راه‌های بسیار موثر برای استحکام استخوان‌ها، ورزش است. ورزش‌های استقامتی مثل پیاده‌روی، دویدن، یوگا یا وزنه زدن به تقویت استخوان‌ها و جلوگیری از کاهش تراکم استخوان کمک می‌کنند. ورزش باعث می‌شود تا استخوان‌ها محکم‌تر شوند و به همین راحتی نشکنند. ورزش باید متناسب با وضعیت بیمار باشد. اگر پزشک تمرینات خاصی را برای تقویت استخوان‌ها و عضلات شما پیشنهاد دهد، سعی کنید هر روز همان تمرینات را انجام دهید.

۴. درمان‌های فیزیوتراپی

فیزیوتراپی کمک می‌کند تا درد کمر و ستون فقرات ناشی از پوکی استخوان کاهش پیدا کند. با انجام تمرینات فیزیوتراپی وضعیت استخوان‌ها بهتر شده و باعث می‌شود تا بیمار حرکت‌های روزمره را با راحتی بیشتر انجام دهد.

۵. جراحی

در صورتی که پوکی استخوان به حدی پیشرفت کند که شکستگی‌های استخوانی شدید ایجاد شود، پزشک متخصص جراحی را توصیه می‌کند. پزشک گزینه جراحی را زمانی انتخاب می‌کند که استخوان‌ها شکسته و به درمان‌های دیگر جواب نداده باشند. برای مثال اگر مهره‌های کمر دچار شکستگی شوند، جراحی می‌تواند به ترمیم و تثبیت استخوان‌ها کمک کند. جراحی معمولا آخرین گزینه درمانی است و در صورت لزوم برای برگرداندن حرکت فرد و کاهش درد انجام می‌شود.

روش‌های پیشگیری

پیشگیری از پوکی استخوان بسیار مهم است و همه افراد باید از این روش‌های پیشگیری استفاده کنند؛ زیرا این بیماری بیشتر در سنین بالاتر بروز می‌کند. روش‌های پیشگیری عبارتند از:

  • تغذیه سالم: مصرف مواد غذایی غنی از کلسیم و ویتامین D از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. قبلا به اهمیت کلسیم و ویتامین D را اشاره کرده‌ایم. سعی کنید غذاهایی مانند شیر، پنیر، ماست، سبزیجات برگ سبز و ماهی‌های چرب را در وعده‌های غذایی روزانه‌ای خود بگنجانید.
  • ورزش منظم: ورزش‌های مقاومتی مانند پیاده‌روی، دویدن، شنا و ورزش‌های با وزنه سطح تراکم استخوان‌ها را افزایش داده و جلوی پوکی استخوان را می‌گیرد.
  • اجتناب از مصرف سیگار و الکل: سیگار کشیدن و مصرف زیاد الکل رابطه مستقیمی با کاهش تراکم استخوان دارد. بنابراین ترک سیگار و محدود کردن مصرف الکل یکی از روش‌های موثر برای پیشگیری از پوکی استخوان است.
  • حفظ وزن مناسب: اضافه وزن و چاقی فشار اضافی به استخوان‌ها وارد می‌کند. به همین دلیل حفظ وزن مناسب برای سلامتی استخوان‌ها اهمیت زیادی دارد.
  • معاینات منظم پزشکی: افرادی که در گروه‌های پرخطر قرار دارند (مثل زنان یائسگی یا افراد مسن)، باید به طور مرتب معاینات پزشکی در رابطه با پوکی استخوان را انجام دهند. این کار باعث می‌شود تا در صورت پوکی استخوان سریعا آن را تشخیص داده و مراحل درمان را شروع کنید.

سخن آخر

همانطور که در این مقاله بررسی کردیم پوکی استخوان زمانی ایجاد می‌شود که تراکم استخوان کاهش یابد و استخوان‌ها ضعیف و شکننده شوند. این مشکل به ویژه در افراد مسن بیشتر دیده می‌شود. با رعایت اصول پیشگیرانه مانند تغذیه مناسب، ورزش منظم و ترک عادات مضر، می‌توان از ابتلا به پوکی استخوان جلوگیری کرد یا شدت آن را کاهش داد. در صورت ابتلا به پوکی استخوان، درمان‌های دارویی و فیزیکی می‌توانند به حفظ سلامت استخوان‌ها و کاهش خطر شکستگی‌ها کمک کنند. اما تمام این مراحل درمان باید توسط یک پزشک متخصص ارتوپد انجام گیرد.


Untitled-1-copy.webp
12/تیر/783

بدن ما انسان‌ها یک سیستم پیچیده از استخوان‌ها، مفاصل، عضلات و تاندون‌هاست. اما این سیستم گاهی دچار آسیب یا مشکل می‌شود که در دسته مشکلات ارتوپدی قرار می‌گیرند. در واقع ارتوپدی شامل بیماری‌هایی است که به اعضای حرکتی و اسکلتی بدن مانند استخوان‌ها، مفاصل و عضلات مربوط می‌شود. در این مقاله به بررسی شایع‌ترین مشکلات ارتوپدی و راه‌های درمان آن‌ها خواهیم پرداخت.

۱. آرتروز (استئوآرتریت)

آرتروز یکی از شایع‌ترین مشکلات ارتوپدی است که به دلیل از بین رفتن غضروف مفاصل ایجاد می‌شود. این بیماری معمولا در افراد مسن شایع‌تر است، اما در افراد جوان‌تر نیز می‌تواند به دلیل آسیب‌های مفصلی، اضافه‌وزن یا عوامل ژنتیکی رخ دهد. آرتروز بیشتر مفاصل زانو، لگن، انگشتان و ستون فقرات را درگیر می‌کند.

علائم آرتروز شامل درد مزمن (به خصوص هنگام حرکت مفصل)، سفتی و عدم حرکت مفاصل است. در مراحل شدیدتر، ممکن است فرد در انجام فعالیت‌های روزمره مانند راه رفتن، بلند شدن یا گرفتن اشیا دچار مشکل شود. این بیماری باید توسط پزشک متخصص ارتوپدی درمان شود که مراحل و روش‌های درمان معمولا به صورت زیر است:

  • داروها: داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (مسکن‌ها) مانند ایبوپروفن برای کاهش درد و التهاب توسط پزشک تجویز می‌شود.
  • فیزیوتراپی: با تشخیص پزشک جلسات فیزیوتراپی شروع می‌شود که شامل تمرینات تقویتی و کششی برای بهبود حرکت مفاصل است.
  • اصلاح سبک زندگی: کاهش وزن، تغذیه مناسب و فعالیت فیزیکی منظم از تخریب بیشتر مفاصل جلوگیری می‌کند.
  • تزریق داخل مفصل: تزریق کورتیکواستروئیدها یا اسید هیالورونیک باعث کاهش التهاب و افزایش روان‌کنندگی مفاصل می‌شود که در صورت نیاز توسط متخصص ارتوپد تجویز می‌شود.
  • جراحی: در موارد پیشرفته با تشخیص متخصص، تعویض مفصل زانو یا لگن انجام می‌شود.

۲. دیسک کمر و گردن

یکی دیگر از شایع‌ترین مشکلات ارتوپدی دیسک کمر و گردن است. دیسک‌های بین مهره‌ای مانند یک ضربه‌گیر برای ستون فقرات عمل می‌کنند، اما در اثر افزایش سن، فشارهای فیزیکی یا حرکات نامناسب دچار بیرون‌زدگی یا پارگی می‌شوند که اغلب در ناحیه کمر و گردن رخ می‌دهد. علائم این عارضه درد شدید کمر یا گردن (ممکن است به دست‌ها یا پاها نیز منتشر شود)، بی‌حسی و ضعف عضلانی است. درمان دیسک کمر و گردن با توجه به شدت بیماری، توسط متخصص ارتوپد تشخیص داده می‌شود که معمولا شامل موارد زیر است:

  • استراحت و فیزیوتراپی: انجام حرکات اصلاحی و تمرینات کششی باعث کاهش فشار روی دیسک آسیب‌دیده می‌شود.
  • داروهای ضدالتهابی و مسکن‌ها: برای کاهش درد و التهاب پزشک ممکن است داروهای ضدالتهابی و مسکن تجویز کند.
  • تزریق استروئید: در صورت شدید بودن علائم، تزریق داروهای ضدالتهابی در اطراف عصب آسیب‌دیده می‌تواند به بهبود علائم کمک کند که در صورت نیاز توسط متخصص ارتوپد تجویز می‌شود.
  • جراحی: در صورتی که درمان‌های غیرجراحی موثر نباشند، پزشک ممکن است جراحی دیسککتومی (برداشتن بخش آسیب‌دیده دیسک) را توصیه کند.

۳. پوکی استخوان (استئوپروز)

یکی از رایج‌ترین مشکلات ارتوپدی پوکی استخوان است که به کاهش تراکم استخوان گفته می‌شود. با کاهش تراکم، استخوان در اثر فشار یا ضربه جزئی به راحتی ترک میخورد یا می‌شکند. این بیماری بیشتر در افراد مسن رخ می‌دهد و ممکن است منجر به شکستگی‌های خطرناک در نواحی لگن، مچ دست یا ستون فقرات شود. جالب است بدانید که 80 درصد شکستگی‌های لگن در زنان دیده می‌شود و بیشتر در افراد بالای 60 سال رخ می‌دهد.

از علائم پوکی استخوان می‌توان به شکستگی‌های مکرر و کمردرد به دلیل تحلیل رفتن استخوان‌ها اشاره کرد. برای درمان این بیماری، شرایط بیمار بسیار اهمیت زیادی دارد و پزشک با سنجیدن آن بهترین روش درمان را مشخص می‌کند. برخی از روش‌های درمان پوکی استخوان شامل:

  • رژیم غذایی سرشار از کلسیم و ویتامین D: مصرف لبنیات، سبزیجات برگ‌سبز، ماهی و مکمل‌ها باعث تقویت استخوان و جلوگیری از پوکی استخوان می‌شود.
  • ورزش‌های تحمل وزن: تمریناتی مانند پیاده‌روی، دومیدانی و تمرینات مقاومتی به تقویت استخوان‌ها کمک می‌کند.
  • داروها: داروهایی مانند بیس‌فسفونات‌ها از تحلیل رفتن استخوان جلوگیری می‌کند که در صورت نیاز توسط متخصص ارتوپد تجویز می‌شود.
  • داشتن سبک زندگی سالم: ترک سیگار، کاهش مصرف الکل و قرار گرفتن در معرض نور خورشید برای دریافت ویتامین D کمک بسیار زیادی به پوکی استخوان می‌کند.

۴. سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال یکی دیگر از مشکلات ارتوپدی است. این سندرم زمانی رخ می‌دهد که عصب مدیان در ناحیه مچ تحت فشار قرار بگیرد. این بیماری در افرادی که حرکات تکراری با دست انجام می‌دهند، مانند تایپیست‌ها، موسیقی‌دانان یا نجاران، بیشتر دیده می‌شود. علائم تونل کارپال شامل بی‌حسی، سوزن‌سوزن شدن، ضعف در انگشتان دست، درد شبانه در مچ و دست و  کاهش توانایی در گرفتن اشیا است. برای درمان این سندروم روش های زیادی موجود دارد که با توجه به شرایط هر فرد متفاوت است. برخی از آنها عبارت‌اند از:

  • استفاده از مچ‌بند طبی: برای کاهش فشار روی عصب مدیان.
  • داروهای ضدالتهابی: مانند ایبوپروفن برای کاهش درد و التهاب (در صورت نیاز).
  • فیزیوتراپی: تمرینات خاص برای تقویت عضلات مچ و کاهش فشار بر عصب.
  • جراحی: در موارد شدید، متخصص ارتوپد ممکن است برای آزادسازی عصب مدیان عمل جراحی را توصیه کند.

۵. زانو درد

زانو درد یکی از شایع‌ترین مشکلات ارتوپدی است که به دلایل مختلفی مانند آسیب‌های ورزشی، آرتروز، پارگی مینیسک یا مشکلات تاندون‌ها ایجاد می‌شود. افرادی که اضافه‌وزن دارند، ورزشکاران و سالمندان بیشتر در معرض این مشکل قرار دارند. علائم زانو درد شامل تورم، خشکی مفصل، درد هنگام حرکت و حتی قفل شدن زانو است. برای درمان زانو درد ابتدا باید علت آن را پیدا کرده و با توجه به آن درمان مناسب را انتخاب کنید. تشخیص علت و روش درمان باید توسط متخصص ارتوپد انجام شود. اما به طور کلی روش‌های درمان زانو درد شامل:

  • استراحت، کمپرس یخ، مصرف داروهای ضدالتهابی، فیزیوتراپی و کاهش وزن از تاثیرگذارترین روش‌های درمان زانو درد است.
  • استفاده از زانوبند طبی، تمرینات تقویت عضلات ران و پیروی از یک سبک زندگی سالم میتواند به شما در درمان زانو درد کمک کند.
  • در موارد شدید، ممکن است نیاز به آرتروسکوپی، ترمیم رباط‌ها یا تعویض مفصل زانو باشد که توسط متخصص ارتوپد انجام می‌شود.

۶. اسکولیوزیس

اسکولیوز
اسکولیوز با توجه به نوع آن، میزان انحراف، سن بیمار و… نیاز به وسایل کمکی، فیزیوتراپی یا عمل جراحی دارد.

اسکولیوزیس یا انحراف جانبی ستون فقرات، یک بیماری ارتوپدی است که باعث کج شدن ستون فقرات به شکل S یا C می‌شود. این مشکل اغلب در دوران کودکی یا نوجوانی ظاهر شده و دلایل مختلفی از جمله عوامل ژنتیکی، مشکلات عصبی- عضلانی یا بدون علت مشخص باشد. علائم اسکولیوزیس شامل شانه‌های نابرابر، بیرون‌زدگی یک طرف کمر و درد پشت است. برای درمان این مشکل متخصص ارتوپد باید بیمار را معاینه کرده و سپس با توجه به شرایط آن بهترین روش درمانی را مشخص می‌کند. اما به طور کلی روش‌های درمان این مشکل شامل:

  • در موارد خفیف، ورزش‌های اصلاحی، فیزیوتراپی و استفاده از بریس (کمربند طبی) برای جلوگیری از پیشرفت بیماری توصیه می‌شود.
  • در موارد شدید، متخصص ممکن است دستور جراحی فیوژن ستون فقرات برای اصلاح انحرافات دهد.
  • تمرینات اصلاحی پیشرفت بیماری را گرفته و به درمان آن کمک می‌کند.

۷. پیچ‌خوردگی و کشیدگی عضلات

از دیگر مشکلات ارتوپدی پیچ‌خوردگی و کشیدگی عضلات است که معمولا در اثر حرکات ناگهانی، زمین خوردن یا هنگام فعالیت‌های ورزشی رخ می‌دهد. این مشکلات با درد شدید، تورم و کبودی و در برخی مواقع با محدودیت حرکتی همراه است. راه‌های درمان این مشکل شامل:

  • استراحت و بستن محل آسیب‌دیده.
  • کمپرس یخ برای کاهش التهاب.
  • تمرینات تقویتی برای بازگشت به عملکرد طبیعی.
  • استفاده از داروهای مسکن در صورت تجویز پزشک.

نتیجه‌گیری

هر مشکلی که به حرکت و فعالیت شما مرتبط باشد، مشکلات ارتوپدی است. در این مقاله شایع‌ترین مشکلات و بیماری‌های ارتوپدی را بررسی کردیم و راه‌های درمانی هر کدام را مورد بررسی قرار دادیم. اما توجه داشته باشید که هر مشکل ارتوپدی نیاز به معاینه توسط متخصص ارتوپد دارد و پزشک متخصص با توجه به شرایط بیمار تشخیص می‌دهد که چه روش درمانی را ارائه دهد.


asib.webp
09/تیر/783

مینیسک یک غضروف کوچک اما مهم در زانو است که مانند یک بالشتک عمل می‌کند و هنگام راه رفتن، دویدن یا پریدن، وظیفه تحمل فشارها را بر عهده دارد. اما کافی است یک حرکت نادرست انجام دهید تا این بافت حساس آسیب ببیند و زانویتان دیگر مثل قبل کار نکند. از درد و تورم گرفته تا قفل شدن ناگهانی زانو، علائم آسیب های مینیسک زانو است. در ادامه این مقاله این علائم را بیشتر بررسی کرده و به راه‌های تشخیص و درمان می‌پردازیم.

مینیسک چیست؟

مینیسک یک غضروف هلالی شکل درون زانو است که بین استخوان ران و استخوان ساق پا قرار دارد. هر زانو دارای دو مینیسک است: مینیسک داخلی که نزدیک‌تر به زانوی مقابل و مینیسک جانبی که در قسمت بیرونی زانو قرار دارد. این غضروف به عنوان یک ضربه‌گیر عمل می‌کند و مانع از آسیب دیدن غضروف مفصلی اطراف زانو می‌شود.

انواع آسیب های مینیسک زانو

انواع آسیب های مینیسک زانو

آسیب های مینیسک زانو معمولا در اثر پیچ‌خوردگی ناگهانی زانو، بلند کردن اجسام سنگین یا ضربه‌های شدید ایجاد می‌شوند. این آسیب می‌تواند شامل کشیدگی، پارگی جزئی یا پارگی کامل باشد.

پارگی مینیسک چیست؟

پارگی مینیسک یکی از شایع‌ترین آسیب‌های زانو است که در آن غضروف مینیسک دچار پارگی یا شکستگی می‌شود. این مشکل معمولا هنگام فعالیت‌های ورزشی که نیاز به چرخش و تغییر جهت سریع دارند، رخ می‌دهد. در افراد مسن‌تر، به دلیل ضعف غضروف ناشی از آرتروز، حتی یک حرکت ساده نیز می‌تواند باعث پارگی شود.

علل پارگی مینیسک

پارگی مینیسک می‌تواند در اثر ضربه ناگهانی یا به مرور زمان رخ دهد. فعالیت‌هایی مانند فوتبال، بسکتبال و والیبال که نیاز به تغییر جهت سریع دارند، از جمله عوامل خطرزا محسوب می‌شوند. همچنین افزایش سن و بیماری‌هایی مانند آرتروز، ریسک پارگی مینیسک را افزایش می‌دهند.

علائم آسیب مینیسک

علائم آسیب های مینیسک زانو به تدریج ظاهر می‌شوند و شایع‌ترین آنها شامل موارد زیر است:

۱. درد در زانو

اگر دچار آسیب های مینیسک زانو شده باشید، ممکن است هنگام راه رفتن، نشستن یا حتی ایستادن، در زانوی خود احساس درد کنید. این درد معمولا در بخش داخلی یا بیرونی زانو حس می‌شود و با فعالیت بیشتر، شدیدتر خواهد شد. ممکن است در ابتدا درد خفیف باشد، اما با گذشت زمان، به خصوص هنگام خم کردن زانو یا چرخاندن آن، بیشتر شود. اگر بعد از ورزش یا حتی یک حرکت ناگهانی، زانویتان شروع به درد کرد، بهتر است آن را جدی بگیرید و به پزشک مراجعه کنید.

۲. تورم و التهاب

بعد از آسیب های مینیسک زانو، ممکن است زانوی شما متورم شود. این تورم معمولا چند ساعت بعد از آسیب ظاهر می‌شود و با سفتی و محدودیت حرکت در زانو همراه است. اگر زانویتان احساس گرما دارد یا هنگام لمس، متوجه ورم آن می‌شوید، احتمال دارد که مایع اضافی در مفصل جمع شده باشد. در برخی موارد، این تورم در روزهای بعد هم بیشتر می‌شود. اگر ورم شدید شد یا از بین نرفت، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

۳. قفل شدن زانو

یکی از نشانه‌های واضح آسیب های مینیسک زانو، این است که زانویتان ناگهان قفل می‌شود؛ یعنی نمی‌توانید آن را صاف یا خم کنید. این اتفاق به این دلیل رخ می‌دهد که تکه‌ای از مینیسک پاره شده بین استخوان‌های زانو گیر می‌کند. گاهی قفل شدن زانو همراه با درد ناگهانی است و باعث می‌شود حرکت کردن برای شما سخت شود.

۴. صدای تق‌تق یا حس سایش

اگر هنگام حرکت دادن زانوی خود، صدای تق می‌شنوید یا حس می‌کنید که چیزی داخل مفصل در حال ساییده شدن است، ممکن است به دلیل آسیب های مینیسک زانو باشد. این صدا معمولا هنگام چرخاندن زانو یا تغییر وضعیت از نشسته به ایستاده رخ می‌دهد. دلیل این صداها این است که قسمت آسیب‌دیده‌ مینیسک به‌درستی در جای خود قرار ندارد و هنگام حرکت، اصطکاک ایجاد می‌کند.

۵. کاهش دامنه حرکتی

یکی دیگر از علائم رایج آسیب های مینیسک زانو این است که زانوی شما دیگر مثل قبل انعطاف ندارد. برای مثال هنگام خم کردن یا صاف کردن زانو، احساس سفتی می‌کنید و نمی‌توانید را کاملا حرکت دهید. این مشکل به دلیل التهاب و گیر کردن بخش‌های پاره‌شده مینیسک در مفصل ایجاد می‌شود. در موارد شدید، این محدودیت حرکت می‌تواند روی فعالیت‌های روزمره مثل راه رفتن، نشستن، یا بالا رفتن از پله‌ها تاثیر بگذارد.

۶. ضعف زانو و احساس ناپایداری

اگر حس می‌کنید زانویتان خالی می‌کند، این مشکل می‌تواند نشانه‌ای از آسیب های مینیسک زانو باشد. در این حالت، هنگام راه رفتن یا ایستادن، برایتان سخت است. این اتفاق به دلیل ضعف عضلات اطراف زانو و آسیب به ساختار مفصل رخ می‌دهد. احساس ناپایداری زانو ممکن است باعث زمین خوردن شما شود، بنابراین بهتر است تا زمان بررسی دقیق، از انجام فعالیت‌های سنگین خودداری کنید.

روش‌های تشخیص مینیسک زانو

تشخیص آسیب های مینیسک زانو از طریق معاینه فیزیکی و بررسی دقیق زانو توسط پزشک متخصص انجام می‌شود. در برخی مواقع پزشک برای تایید آسیب از اشعه ایکس یا MRI استفاده می‌کند.

درمان آسیب های مینیسک زانو

درمان آسیب‌های ارتوپدی مانند آسیب به زانو معمولا دو راه درمانی کلی دارد؛ درمان غیرحراجی و عمل حراجی.

درمان آسیب های مینیسک زانو
درمان ضایعات منیسک، با توجه به شدت علایم و میزان آسیب، بدون جراحی یا جراحی است.

درمان غیرجراحی

اولین قدم برای درمان آسیب های مینیسک زانو استفاده از روش‌های درمانی غیرجراحی است. این روش‌ها بسته به شدت آسیب متفاوت است و پزشک با توجه به آن جزئیات آن را مشخص می‌کند. این روش‌ها شامل موارد زیر هستند:

  • استراحت و کاهش فعالیت‌های سنگین: برای درمان آسیب های مینیسک زانو ابتدا باید فعالیت‌هایی که به زانو فشار می‌آورند را تا حد امکان کاهش دهید.
  • استفاده از یخ: قرار دادن کمپرس یخ روی زانو به کاهش تورم و درد کمک بسیار زیادی می‌کند. سعی کنید در طول روز چند بار به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه کمپرس یخ را روی زانوی آسیب دیده قرار دهید.
  • استفاده از زانوبند: بستن زانو با یک باند کشی یا زانوبند کمک می‌کند تا تورم کم شده و زانو ثابت بماند.
  • فیزیوتراپی: انجام تمرینات فیزیوتراپی برای عضلات اطراف زانو باعث کاهش فشار روی مینیسک می‌شود. پزشک متخصص معمولا بعد از بهبود اولیه جلسات فیزیوتراپی را برای بیمار تجویز می‌کند.

برای کاهش درد در صورت نیاز پزشک متخصص ممکن است داروهای مسکن و ضددرد تجویز کند.

درمان جراحی

در صورتی که روش‌های غیرجراحی موثر نباشند، خط بعدی درمان استفاده از روش حراجی است. حراجی زمانی باید انجام شود که شدت آسیب بالا باشد و روش‌های دیگر جواب گو نباشند. انواع جراحی‌های مینیسک زانو شامل:

  • مینیسککتومی (برداشتن بخش آسیب‌دیده مینیسک): در این روش، بخش پاره‌شده مینیسک حذف می‌شود تا عملکرد زانو بهبود یابد.
  • ترمیم مینیسک: در مواردی که پارگی در محل مناسبی قرار دارد، پزشک سعی می‌کند مینیسک را ترمیم کند تا عملکرد طبیعی آن حفظ شود.
  • پیوند مینیسک: این روش برای بیمارانی که بخش زیادی از مینیسک خود را از دست داده‌اند و همچنان درد دارند، انجام می‌شود.

سخن آخر

اگر با علائم دردناک زانو مواجه شدید، بهتر است هرچه زودتر به پزشک مراجعه کنید و از روش‌های درمانی مناسب استفاده کنید. روش‌های درمانی آسیب های مینیسک زانو شامل درمان غیرحراجی مانند استراحت، استفاده از زانوبند، استفاده از کمپرس یخ، تمرینات فیزیوتراپی یا عمل حراجی است. پزشک متخصص با توجه به شرایط بیمار بهترین نوع درمان را مشخص می‌کند.


دکتر عبداللهی فرد، متخصص ارتوپدی و فلوشیپ آرتروسکوپی و آرتروپلاستی زانو با تجربه‌ای گسترده در جراحی‌های تخصصی زانو، تعویض مفاصل و ترمیم رباط، در بیمارستان‌های تبریز خدمات حرفه‌ای ارائه می‌دهد.

کلیه حقوق این سایت برای دکتر داریوش عبدالهی‌فرد محفوظ می‌باشد - طراحی و سئو:‌ جهانی مارکتینگ