احتياط در ورزش برای پیشگیری از ابتلا به آرتروز زانو

آرتروز زانو یکی از آسیب‌هایی است که ورزشکاران با احتیاط در ورزش می‌تواند از ابتلا به آن پیشگیری کنند.گاهی ورزشکاران با بی‌احتیاطی به زانوی خود آسیب می‌زنند و این آسیب می‌تواند موجب پارگی منیسک و رباط‌ها و ساير عناصر زانو باشد.پس با احتياط در ورزش از ابتلا به آرتروز زانو میتوانند پیشگیری کنند.
گاهی در افراد مسن نیز بدون حرکت‌های ورزشی پارگی اتفاق می‌افتد. هر گونه آسیب به منیسک و ساير عناصر زانو باید به موقع بررسى و درمان شود. نبود يا آسيب منيسك و رباط‌هاى زانو باعث خردشدگی و کنده شدن غضروف مفصل می‌شود و به مرور ساییدگی و  آرتروز زانو پدیدار خواهد شد.

زياد ننشستن از راه‌ های پیشگیری از ابتلا به آرتروز زانو

زیاد ننشستن میتونه از ابتلا به آرتروز زانو پیشگیری کند.افرادی که زیاد روی صندلی می‌نشینند، مانند کسانی که مجبورند در سفر مدتی طولانی‌ روی صندلی بنشینند یا کارمندان و کاربران رایانه، دچار حالتی می‌شوند که در آن، بعد از برخاستن از روی صندلی احساس می‌کنند زانویشان قفل شده و کمی هم درد دارد.

بنابراین به این افراد توصیه می‌شود با زیاد ننشستن و حتما هر ساعت به مدت چند دقیقه از جای خود بلند شدن  و کمی قدم زدن یا زانوهای خود را ماساژ دادن از آن پیشگیری کنند.
ماساژ زانو کمک می‌کند مایع مفصلی روی سطوح مفصل پخش ‌بشود (مفصل عروق خونی ندارد و با مایع مفصلی تغذیه می‌شود). زیاد ننشستن به مدت طولانی روی صندلی، بروز آرتروز را تسریع نمی‌کند.

راه های کنترل و پيشگيرى از آرتروز زانو كدامند؟

راه های کنترل و پیشگیری از آرتوز زانو زیادی هست که یکی از آنها كاهش وزن است.
وزن بالا، فشار مکانیکال وارده به مفاصل را بالا می‌برد و باعث می‌شود بیماری زودتر از معمول، سراغ فرد داراى اضافه وزن بیاید. هر یک کیلوگرم اضافه‌وزن بدن، فشاری معادل ۵ کیلوگرم به زانو وارد می‌کند.چاقی یکی از عوامل مستعدکننده ابتلا به آرتروز زانو است.

روش‌های پیشگیری از آرتروز زانو

پیشگیری از آرتروز زانو روش‌‌های متعددی از جمله ترک عادت‌های ناسالم، اصلاح عادت های حرکتی نادرست، تغییر سبک زندگی و ….

مفاصل ما ظرفیت کار محدودی دارند و کار کشیدن زیاد از آنها به تخریب مفصل منجر می‌شود. مهم‌ترین عامل بروز آرتروز، سبک زندگی ناسالم و عادت‌‌های حرکتی غلط است.
در هر خانواده معمولا تعداد زیادی از افراد فامیل را می‌توان درگیر این بیماری دید و دامنه ابتلای این بیماری با تغییر سبک زندگی و فشار‌ها به افراد میانسال و حتی جوان رسیده است.

درصد زیادی از مردم در نهایت به آرتروز زانو مبتلا می‌شوند و در تصویربرداری از زانوی همه سالمندان درجه‌هایی از آرتروز دیده می‌شود، اما ممکن است این بیماری هیچ علامت بالینی نداشته باشد.
آرتروز زانو تا حدود زیادی قابل کنترل است ، اما درمان قطعی آرتروز جز به روش جراحی ممکن نیست و لذا بهتر است با رعایت برخی نکات از بروز و توسعه آن پیشگیری کرد.

داشتن تحرک بيشتر و ورزش برای جلوگیری از ابتلا به آرتروز زانو

داشتن تحرک بيشتر و ورزش یکی از عواملی است که از ابتلا به آرتروز جلوگیری میکند. ورزش، عضلات اطراف زانو و لگن را تقویت می‌کند. اين عضلات نقش حمایتی روی غضروف‌ها دارند.
عضلاتی که باید تقویت شوند شامل عضلات چهارسر ران، همسترینگ، دورکننده و نزدیک‌کننده ران هستند و همه افراد، به‌خصوص کسانی که پاهای ضعیفی دارند یا مسن هستند، با ورزش مرتب می‌توانند این عضلات را تقویت کنند.

استفاده از زانوبند در حين ورزش برای جلوگیری از ابتلا به آرتروز زانو

زانوبند وسیله حفاظتی در برابر فشارها و ضربه‌هاست. البته استفاده از آن باید محدود باشد، زیرا این وسیله، حرکت زانو را محدود می‌کند و استفاده از آن برای مدت طولانی ممکن است باعث تضعيف و کم‌شدن حجم عضلات و ضعف‌ اندام‌ها بشود كه خود آن در تشديد بروز آرتروز زانو،آرتروز و تشديد آن مؤثر است.

اما ورزشکاران موقع ورزش سنگين بهتر است به آن مجهز باشند تا از جابجایی ناگهانی زانو جلوگیری شود(بخصوص ورزشکارانی که قبلا دچار آسیب شده و زانویشان را ترمیم کرده‌اند). البته هر ورزشکاری باید شیوه درست ورزش‌کردن را از مربی آموزشی خود بیاموزد.
در ‌آسیب‌های زانو می‌توان به مدت کوتاه و تا بهبود وضعیت از زانوبند استفاده کرد، ولی بستن آن به مدت طولانی در کل توصیه نمی‌ شود.