ارتوکین تراپی

ارتوکین تراپی(تزریق پروتئین ضدالتهابی اینترلوکین۱ جدا شده از خون به مفصل) این فرایند شامل گرفتن خون بیمار و پردازش خون به طریقی است که بتوان پروتئین ضد التهابی و عوامل رشد را از سایر اجزای خون جدا کرد و  به داخل مفاصل یا تاندون‌ها و سایر بافت‌های نرم تزریق کرد.

ارتوکین تراپی روشی جدید برای درمان بیماری‌های مفاصل است. نوعی پروتئین از دسته سیتوکین‌ها، به نام اینترلوکین-۱ (IL-1) از عوامل بیماری‌های مفصلی ناشی از التهاب شناخته شده است و این نوع درمان شامل تزریق مهارکننده بیولوژیک اینترلوکین ۱ (IL-1Ra) است که از پلاسمای خون بیمار جدا می‌شود.
پروتئین ضد التهابی محافظت کننده (IL-1Ra) به ناحیه دردناک تزریق می‌شود و به کاهش درد مفاصل و التهاب بافت آسیب دیده کمک می‌کند.

برای افرادی که با روش پی‌آرپی آشنا هستند، ممکن است ارتوکین تراپی شبیه به پی‌آر‌پی به نظر برسد. از این نظر که هر دو روش از خون خود فرد برای درمان استفاده می‌نمایند، این دو روش مشابه‌اند. اما روند آماده سازی خون در این دو روش متفاوت است.

ارتوکین ضمن افزایش تعداد فاکتورهای رشد می‌تواند با تزریق پروتئین ضد التهابی ، گیرنده‌های التهابی را نیز مسدود نماید.
برای انجام ارتوکین تراپی در ابتدا از بیمار خون گرفته می‌شود. این مرحله مشابه با نمونه گیری خون برای آزمایش است.
خون در دمای ۳۷ درجه سانتی گراد نگه داری می‌شود که باعث تحریک تولید پروتئین IL-1Ra می‌شود.
با استفاده از یک سانتریفیوژ آزمایشگاهی برای جدا کردن اجزای خون، پروتئین مورد نظر از خون به دست می‌آید.
پروتئین بدست آمده در آمپول کشیده شده و آماده تزریق و با کمک سونو‌گرافی یا سیتی اسکن در قسمت دردناک مفاصل تزریق می‌شود.

به طور معمول تزریق‌ها ۱-۲ بار در هفته انجام می‌شوند و حداقل ۶ تزریق ضروری است. بعد از تزریق، به بیماران توصیه می‌شود که تا ۴۸ ساعت ورزش‌های شدید نداشته باشد. برخی از عوارض جانبی ارتوکین تراپی ممکن است شامل تورم، بی‌حسی و درد در اطراف محل تزریق باشد.