لطفا صبر کنید ...



وبلاگ

لیست کلاسیک

4-6-1.webp
09/اکتبر/1403

روش جراحی تعویض کامل مفصل ران چگونه است؟

پس از برش پوست، نسج نرم و کپسول مفصلی در مسیر مناسب و با کنار زدن و حفظ انساج حیاتی، جراح به مفصل ران می‌رسد. مفصل ران (که به آن مفصل لگن هم گفته می‌شود) از توپی سر مفصل ران و کاسه لگنی (استابولوم) تشکیل شده است و جراح با برش گردن و بیرون آوردن سر ران و یا در رفته کردن سر و سپس برش روی گردن، سر تخریب شده ران را بیرون آورده و کنار می‌گذارد.

تراشیدن داخل حفره استابولوم با ابزاری کروی بنام رنده گرد (ریمر) انجام می‌گیرد تا با این کار بتواند غضروف‌های باقی مانده و استخوان‌های اضافی که بر اثر ساییدگی کاسه لگنی ایجاد شده را از داخل استخوان خارج بکند و آن را مانند یک کاسه‌ی نیم کره‌ای کامل شکل بدهد.

در مرحله بعدی جراح ارتوپد در حفره استابولوم یک کاسه از جنس فلز با آلیاژهای خاص قرار می‌دهد و آن را با پیچ‌های خاص یا سیمان استخوان، یا با کیپ کردن، فشردن و یا پیچاندن کاسه فلزی در حفره به حفره لگنی ثابت می‌کند و درون کاسه فلزی کاسه دیگری از جنس پلی اتیلن قرار می‌گیرد .

سپس داخل کانال استخوان ران از داخل گردن با رنده‌های خاص تراش داده شده و برای ریشه و ساقه‌ی پروتز ران (استم فمورال) جا و تکیه گاهی با قطر مناسب تدارک دیده می‌شود که این ریشه و ساقه پروتز در داخل این کانال قرار گرفته و با سفت کردن فشاری یا با سیمان استخوان در این محل محکم می‌گردد.

استم (ساقه پروتز) در بالا دارای گردنی است که سر کروی (فلزی یا سرامیکی) بر روی این گردن سوار می‌شود تا جایگزین سر استخوان ران طبیعی بشود.

با تنظیم طول گردن جراح به تنظیم طول دو اندام (در حد امکان و شرایط آنها) میپردازد و بعد سر را داخل کاسه لگنی جا اندازی می‌نماید.

بعد از این جا گذاری سر باید در درون حفره لگنی به صورت چرخشی حرکت بکند و در جهات مختلف بدون در رفتن آزادی حرکت داشته باشد.

به این طریق مفصل مصنوعی لگن در محل خود جای می‌گیرد.


4-5-1.webp
09/اکتبر/1403

درمان آسیب بنکارت در شانه

بی‌ثباتی این مفصل عارضه شایعی است که در زاویه خاصی سر از کاسه گلنوئید به بیرون سُر می‌خورد و در اغلب موارد این بی‌ثباتی از ناحیه قدام شانه و در اثر ضربه، کندگی رباط‌ها و یا لبه غضروفی (لابروم) کاسه گلنوئید اتفاق می‌افتد.
شایع‌ترین آن آسیب بنکارت است که در آن رباط‌ها از قدام لابروم کنده می‌شوند .
درمان بی‌ثباتی در این حالت ترمیم لبه لابروم به روش جراحی باز یا آرتروسکوپیک برای ایجاد یک سپر در مقابل دررفتگی و بی‌ثباتی قدامی است.


4-4-1.webp
08/اکتبر/1403

درد لگن علت‌های مختلفی دارد از جمله:

* آرتروز مفصل ران در لگن : درد لگن در بزرگسالان در موارد زیادی ناشی از آرتروز (اوستئو آرتریت) است.

* گیر کردن سر استخوان ران در لبه‌ی تیز و برجسته شده‌ی کاسه‌ی لگنی.

* آسیب و پارگی در حلقه غضروفی اطراف کاسه‌ی مفصل ران.

* دیسپلازی مفصل ران ؛ که در این حالت در اثر بد شکلی مفصل ران یا قرار گرفتن کاسه‌ی لگنی در جای نادرست، سر استخوان ران به طور کامل پوشیده و حمایت نمی‌شود.

* شکستگی سر استخوان ران یا لگن.

* آرتریت سپتیک یا استئومیلیت؛ عفونت در استخوان یا مفصل. اگر درد لگن را همراه با تب تجربه کردید فوراً به پزشک مراجعه کنید.

* استئونکروز؛ کاهش جریان خون به مفصل هیپ که باعث مرگ و نابودی استخوان می‌شود.

* بورسیت؛ التهاب و تورم بورس،کیسه‌های مایع، در اطراف مفصل ران.

* آسیب دیدگی (کشیدگی یا پارگی) عضلات همسترینگ پشت ران و خم کننده زانو.

* سندروم ایلوتیبیال باند؛ التهاب رباط در ران که معمولاً در اثر دویدن خیلی زیاد ایجاد می‌شود.

* اگر درد لگن در بیرون از مفصل ران، بالای ران یا قسمت خارجی باسن احساس شود، در بسیاری از موارد ، علت آن مشکلات ماهیچه، رباط، تاندون و دیگر بافت‌های نرم اطراف مفصل لگن است.

برای رهایی از درد لگن چه بکنیم؟

* اگر اضافه وزن دارید با کاهش وزن می‌توانید فشار روی مفصل ران را کاهش دهید.

* از فعالیت‌هایی مانند دویدن در سطح شیب‌دار که باعث تشدید درد می‌شوند، بپرهیزید.

* کفش پاشنه بلند نپوشید و از ایستادن طولانی مدت بپرهیزید.

* برای کاهش موقت درد از مسکن‌هایی مانند استامینوفن و ایبوپروفن استفاده کنید.

* برای تقویت ماهیچه‌ها به فیزیوتراپ مراجعه کنید.

* در صورت عدم بهبود به پزشک اورتوپد مراجعه بکنید تا با معاینه، رادیوگرافی و بررسی‌های لازم به تشخیص بیماری و درمان شما کمک کند.


4-3-1.webp
08/اکتبر/1403

بهترین زمان برای تعویض مفصل چیست؟

بهترین زمان برای تعویض مفصل وقتی است که مفصل به حدی ساییده و خراب می‌شود که راه رفتن سخت و با درد زیاد همراه می‌گردد و حتی استراحت و مسکن در حد متعارف نیز نمی‌تواند درد‌ها و محدودیت حرکتی بیمار را بهبودی ببخشد، در این شرایط درمان طبی کافی به نظر نمی‌رسد و کیفیت زندگی بیمار تحت الشعاع قرار می‌گیرد. در این موارد درمان با تعویض مفصل مطرح می‌شود.

عدم اقدام جراحی در این شرایط منجر به تاثیر در اختلال عملکرد مفاصل مجاور و انحراف محوری اندام‌ها و ضعف بیشتر عضلات، زمین خوردن، شکستگی‌ها، عوارض متعاقب، عدم تحرک، گوشه گیری، افسردگی ، استرس، چاقی بیشتر، دیابت، فشارخون، محدودیت حرکتی، افت کیفیت پیشرونده و غیر قابل برگشت بیمار می‌شود و با صبر بیشتر اوضاع بهتر نشده و شانس امکان اقدام جراحی و بهبودی کاهش می‌یابد و چه بسا فرصت این اقدام جراحی صرف درمان عوارض متعاقب این بیماری می‌شود .

۱.تشخیص و پیشنهاد پزشک معالج
۲.احساس افت اساسی در کیفیت زندگی توسط بیمار
دو شرط اصلی برای تصمیم به جراحی تعویض مفصل است .


4-2-1.webp
08/اکتبر/1403

استئوکندریت دیسکان

استئوکندریت دیسکان (به انگلیسی:Osteochondritis Dissecan) یک نوع بیماری در مفصل است که در آن بخشی از غضروف ناحیه مفصل با استخوان ناحیه مربوطه جدا شده و ممکن است داخل فضای مفصل گردد. بیماری بیشتر در افراد جوان دیده می‌شود و پسران بیشتر از دختران دچار می‌گردند. گاهی قطعه مورد نظر در محل خود ثابت بوده و گاهی به درون مفصل منتقل می‌شود و باعث اختلال در حرکات مفصل مورد نظر می‌گردد. مفصل زانو بیشتر از مفاصل دیگر دچار این بیماری می‌شود. مفصل مچ پا و آرنج از نواحی شایع دیگر این نوع بیماری پس از مفصل زانو است.


4-1-1.webp
08/اکتبر/1403

روش آرتروسکوپیک براى بازسازى رباط صلیبی

براى بازسازى رباط صلیبی پس از اطمینان از پارگی کامل رباط صلیبی قدامی با معاينه ام آر آى يا آرتروسكوپى تشخيصى ، ابتدا پيوند تاندونى از محل دهنده برداشته می‌شود و آماده سازى و چند لايه مى شود. سپس توسط آرتروسکوپی ، داخل زانو زیر دید مستقیم تیم جراحی قرار گرفته و باقی‌مانده رباط صلیبی پاره شده از داخل مفصل زانو تراشیده و خارج می‌شود.سپس توسط دریل با ایجاد تونلی استخوانی در استخوان ران و ساق، محلی برای عبور رباط جدید بوجود می‌آید.

با اندازه‌گیری طول کانال جدید، این فاصله بر روی رباط تازه استخراج شده اندازه‌گیری شده و مقیاس می‌گردد. پس از عبور گرافت پیوندی جدید، از درون این تونل، ابتدا و انتهای این بافت توسط پلاك بسيار ريز و يا پیچ‌های مخصوص به استخوان تیبیا و ران متصل می‌گردد. پیش از تمام شدن عمل جراحی، جراح با لمس کردن گرافت جدید به کمک پروب جراحی، از خوب بودن میزان کشش براى بازسازى رباط صلیبی اطمینان کامل حاصل می‌نماید. سپس با جابجا کردن مفصل زانو میزان جابجایی و دامنه حرکتی زانو مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و با خروج آرتروسکوپ، محل ورود تجهیزات به مفصل زانو توسط بخیه دوخته می‌شود و بر روی ناحیه پانسمان قرار می‌گیرد.


3-3-1.webp
08/اکتبر/1403

احتياط در ورزش برای پیشگیری از ابتلا به آرتروز زانو

آرتروز زانو یکی از آسیب‌هایی است که ورزشکاران با احتیاط در ورزش می‌تواند از ابتلا به آن پیشگیری کنند.گاهی ورزشکاران با بی‌احتیاطی به زانوی خود آسیب می‌زنند و این آسیب می‌تواند موجب پارگی منیسک و رباط‌ها و ساير عناصر زانو باشد.پس با احتياط در ورزش از ابتلا به آرتروز زانو میتوانند پیشگیری کنند.
گاهی در افراد مسن نیز بدون حرکت‌های ورزشی پارگی اتفاق می‌افتد. هر گونه آسیب به منیسک و ساير عناصر زانو باید به موقع بررسى و درمان شود. نبود يا آسيب منيسك و رباط‌هاى زانو باعث خردشدگی و کنده شدن غضروف مفصل می‌شود و به مرور ساییدگی و  آرتروز زانو پدیدار خواهد شد.

 


3-6-1.webp
08/اکتبر/1403

زياد ننشستن از راه‌ های پیشگیری از ابتلا به آرتروز زانو

زیاد ننشستن میتونه از ابتلا به آرتروز زانو پیشگیری کند.افرادی که زیاد روی صندلی می‌نشینند، مانند کسانی که مجبورند در سفر مدتی طولانی‌ روی صندلی بنشینند یا کارمندان و کاربران رایانه، دچار حالتی می‌شوند که در آن، بعد از برخاستن از روی صندلی احساس می‌کنند زانویشان قفل شده و کمی هم درد دارد.

بنابراین به این افراد توصیه می‌شود با زیاد ننشستن و حتما هر ساعت به مدت چند دقیقه از جای خود بلند شدن  و کمی قدم زدن یا زانوهای خود را ماساژ دادن از آن پیشگیری کنند.
ماساژ زانو کمک می‌کند مایع مفصلی روی سطوح مفصل پخش ‌بشود (مفصل عروق خونی ندارد و با مایع مفصلی تغذیه می‌شود). زیاد ننشستن به مدت طولانی روی صندلی، بروز آرتروز را تسریع نمی‌کند.


3-8-1.webp
08/اکتبر/1403

راه های کنترل و پيشگيرى از آرتروز زانو كدامند؟

راه های کنترل و پیشگیری از آرتوز زانو زیادی هست که عبارتند از:

١. كاهش وزن

وزن بالا، فشار مکانیکال وارده به مفاصل را بالا می‌برد و باعث می‌شود بیماری زودتر از معمول، سراغ فرد داراى اضافه وزن بیاید. هر یک کیلوگرم اضافه‌وزن بدن، فشاری معادل۵ کیلوگرم به زانو وارد می‌کند.چاقی یکی از عوامل مستعدکننده ابتلا به آرتروز زانو است.

٢. صحيح نشستن

نشستن روی زانوها در ایرانی‌ها عادت‌ مرسومی است. این حالت فشار زیادی به مفاصل تحمیل می‌کند، چون زانوها در نهایت خمیدگی یعنی آخرین دامنه حرکتی‌‌شان قرار می‌گیرد و فشار داخل مفصل بالا می‌رود. همچنین قرار گرفتن استخوان ران و ساق‌پا در یک راستا باعث کشیدگی لیگامان‌ها، رباط‌ها و منیسک‌ها نیز می‌شود که خود عاملی برای درد و آسیب به مفاصل محسوب می‌شود.
مفصل زانو نباید بیش از ١٠٠ درجه خم شود. پس بهتر است همه افراد روی مبل یا صندلی بنشینند. البته کف‌پا باید کاملا روی زمین قرار گیرد و ارتفاع مبل و صندلی با جثه افراد متناسب باشد (صندلی زیاد بلند یا زیاد کوتاه نباشد).

٣. زياد ننشستن

افرادی که زیاد روی صندلی می‌نشینند، مانند کسانی که مجبورند در سفر مدتی طولانی‌ روی صندلی بنشینند یا کارمندان و کاربران رایانه، دچار حالتی می‌شوند که در آن، بعد از برخاستن از روی صندلی احساس می‌کنند زانویشان قفل شده و کمی هم درد دارد. بنابراین به این افراد توصیه می‌شود حتما هر ساعت به مدت چند دقیقه از جای خود برخیزند و کمی قدم بزنند یا زانوهای خود را ماساژ دهند.
ماساژ زانو کمک می‌کند، مایع مفصلی روی سطوح مفصل پخش ‌بشود (مفصل عروق خونی ندارد و با مایع مفصلی تغذیه می‌شود). نشستن به مدت طولانی روی صندلی، بروز آرتروز را تسریع می‌کند.

٤. بلند نكردن اجسام سنگین

از دیگر راه های کنترل و پيشگيرى از آرتروز زانوبلندکردن جسم سنگین می‌باشد. بلندکردن جسم سنگین مانند یک ضربه به زانو عمل می‌کند و با تکرار این کار، ضربه‌ها مکرر می‌شود و به تدریج غضروف لایه‌لایه خواهد شد و این آسیب هر بار ضخامت غضروف را کمتر و کمتر می‌کند تا اینکه بیماری آرتروز شروع می‌شود.
بلند کردن اجسام سنگین مکانیسمی مانند افزایش وزن دارد. همه افراد جوان یا مسن باید هنگام حمل‌و‌نقل بار دقت کنند. توصیه می‌شود موقع خرید از کیف‌های چرخ‌دار استفاده کنید.

بلندکردن جسم سنگین مانند یک ضربه به زانو عمل می‌کند و با تکرار این کار، ضربه‌ها مکرر می‌شود و به تدریج غضروف لایه‌لایه خواهد شد و این آسیب هر بار ضخامت غضروف را کمتر و کمتر می‌کند تا اینکه بیماری آرتروز شروع می‌شود.
افرادی که مشاغل سنگین دارند، قطعا دچار آرتروز زودرس خواهند شد، بنابراین باید سعی کنند عضلات پاهایشان را قوی‌تر کنند.

٥. داشتن تحرک بيشتر و ورزش

داشتن تحرک بيشتر و ورزش یکی دیگر از راه های کنترل و پيشگيرى از آرتروز زانو است. ورزش، عضلات اطراف زانو و لگن را تقویت می‌کند. اين عضلات نقش حمایتی روی غضروف‌ها دارند.
عضلاتی که باید تقویت شوند شامل عضلات چهارسر ران، همسترینگ، دورکننده و نزدیک‌کننده ران هستند و همه افراد، به‌خصوص کسانی که پاهای ضعیفی دارند یا مسن هستند، با ورزش مرتب می‌توانند این عضلات را تقویت کنند.

٦. احتياط در ورزش

گاهی ورزشکاران با بی‌احتیاطی به زانوی خود آسیب می‌زنند و این آسیب می‌تواند موجب پارگی منیسک و رباط‌ها و ساير عناصر زانو باشد. احتیاط در ورزش از دیگر راه های کنترل و پيشگيرى از آرتروز زانو است.
گاهی در افراد مسن نیز بدون حرکت‌های ورزشی پارگی اتفاق می‌افتد. هر گونه آسیب به منیسک وساير عناصر زانو باید به موقع بررسى و درمان شود. نبود يا آسيب منيسك و رباطهاى زانو باعث خردشدگی و کنده شدن غضروف مفصل می‌شود و به مرور ساییدگی و آرتروز پدیدار خواهدشد.

٧. استفاده از زانو بند در حين ورزش

راه های کنترل و پيشگيرى از آرتروز زانو دیگری مانند استفاده از زانو بند در حين ورزش وجود دارد. زانوبند وسیله حفاظتی در برابر فشارها و ضربه‌هاست.البته استفاده از زانوبند باید محدود باشد، زیرا این وسیله، حرکت زانو را محدود می‌کند و استفاده از آن برای مدت طولانی ممکن است باعث تضعيف و کم‌شدن حجم عضلات و ضعف‌اندام ها بشود كه خود آن در تشديد بروز آرتروز و تشديد آن مؤثر است.

اما ورزشکاران موقع ورزش سنگين بهتر است به زانوبند مجهز باشند تا از جابجایی ناگهانی زانو جلوگیری شود(بخصوص ورزشکارانی که قبلا دچار آسیب شده و زانویشان را ترمیم کرده‌اند). البته هر ورزشکاری باید شیوه درست ورزش‌کردن را از مربی آموزشی خود بیاموزد.

در ‌آسیب‌های زانو می‌توان به مدت کوتاه و تا بهبود وضعیت از زانوبند استفاده کرد، ولی بستن زانوبند به مدت طولانی در کل توصیه نمی‌ شود.

٨. اصلاح انحراف محورى زانوهاى پارانتزى يا ضربدرى

یکی از اشکال‌های زانو که در درازمدت آرتروز ایجاد می‌کند، زانوی پارانتزی یا ضربدری است. که اصلاح آن از راه های کنترل و پيشگيرى از آرتروز زانو می‌باشد.
البته آرتروز را بیشتر در بیماران مبتلا به زانوهای پارانتزی می‌بینیم و این پدیده بیشتر وقتی شایع است که انحراف زانو توام با چرخش محوری زانو نیز باشد. بنابراین مبتلایان باید به پزشک مراجعه کنند تا وضعیتشان اصلاح شود.
در صورتی که عمل جراحی نیاز باشد، بهتر است هرچه زودتر انجام شود. برای این کار محدودیت سنی وجود ندارد و می‌توان با اصلاح زانو، از آسیب بیشتر مفاصل جلوگیری کرد.

٩. استفاده از كفش مناسب و غير پاشنه‌بلند

کفش‌های پاشنه‌بلند باعث می‌شوند پا در راستای مناسبی قرار نگیرد و قدم برداشتن را دشوار و فشار روی زانو و مفاصل را بیشتر بکند.
معمولاً کفش مناسب کفشی است که تا سه سانتی‌متر پاشنه داشته باشد و بهتر است از پوشیدن کفش‌هایی که کف لغزنده دارند یا خیلی خشک و سفت هستند، خودداری بشود.

۱۰. اجتناب از کارهای تکراری و مزمن

اجتناب از کارهای تکراری و مزمن از دیگر راه های کنترل و پيشگيرى از آرتروز زانو است. کار مکرر و مزمن با اعمال فشار تدریجی به مفاصل که در دراز مدت فرد به آن عادت می کند می تواند موجب فرسایش تدریجی غضروف مفصلی در دراز مدت بشود و در ابتدا به دلیل بدون درد بودن و یا عادت فرد به درد مورد توجه نگیرد و در زمان توسعه آرتروز فرد را متوجه اشکال در مفصل بکند و موجب مراجعه به پزشک بشود که در این مرحله شاید درمان به سادگی ممکن نباشد.


3-10-1.webp
08/اکتبر/1403

تعویض مفاصل میتونه دلایلی داشته باشه که شایع‌ترین آنها عبارتند از:

آرتروز یا استئوآرتریت پيش رفته

روماتیسم مفصلی مانند آرتریت روماتوئید، اسپوندیلیت انکیلوزان

ضربه و شکستگی حاد

شکستگی داخل مفصلی بدجوش خورده یا در‌رفتگی بد جا‌ اندازی شده

آسیب رباط به خوبی درمان نشده كه موجب ناپایداری و بدنبال آن تخریب مفصل شده

عفونت داخل مفصلی

تومورهای بافت نرم یا استخوانی در درون مفصل

انواع سینوویت‌ها مانند عوارض ناشی از هموفیلی


دکتر عبداللهی فرد، متخصص ارتوپدی و فلوشیپ آرتروسکوپی و آرتروپلاستی زانو با تجربه‌ای گسترده در جراحی‌های تخصصی زانو، تعویض مفاصل و ترمیم رباط، در بیمارستان‌های تبریز خدمات حرفه‌ای ارائه می‌دهد.لورم ایپسوم یا طرح‌ نما به متنی آزمایشی و بی‌معنی در صنعت چاپ، صفحه‌آرایی و طراحی گرافیک گفته می‌شود.

کلیه حقوق این سایت برای دکتر عبدالهی‌فرد محفوظ می‌باشد - طراحی و سئو:‌ جهانی مارکتینگ